του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Είναι προφανές, πλέον, ποιες είναι οι δυνάμεις που κρατούν τη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα σε στασιμότητα, η οποία εξελίχθηκε σε παρακμή. Για να το πω απλά και κατανοητά, είναι όσοι φαντασιώνονται ότι είναι κάτι πολύ παραπάνω από ό,τι είναι στην πραγματικότητα και βάζουν τις όποιες δικές τους προτεραιότητες (προσωπικές, δημοτικές, πολιτικές, ιδεολογικές, κομματικές κλπ) πάνω από το αυτονόητο καλό της πόλης.
Αυτές οι δυνάμεις έχουν κινητοποιηθεί, αμέσως μόλις ο Δήμαρχος, Γιάννης Τομπούλογλου ανακοίνωσε ότι ξεκινάει το μεγάλο αντιπλημμυρικό έργο της Σκρα, αυτό που έχει μείνει στα χαρτιά επί δεκαετίες, αυτό που έχει στοιχίσει ζωές ανθρώπων, καταστροφές περιουσιών και εικόνες βγαλμένες από το απότερο παρελθόν.
Πριν δείξουμε πώς η έναρξη του αντιπλημμυρικού έργου κινδυνεύσει να περιπέσει σε έναν ακόμα αδιέξοδο παραλογισμό, θεωρώ ότι πρέπει λίγο να σταθούμε σε αυτές τις δυνάμεις που πεισματικά, υστερικά, εμμονικά κρατούν την πόλη μέσα στο βάλτο.
Κάποια πρόσωπα μέσα σε αυτές, την έχουν δει «τσε Γκεβάρα τσέπης».
Νομίζουν ότι θα γκρεμίσουν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα να ‘ουμ (κι οι περισσότεροι δεν είναι καν ΚΚΕ...), ακυρώνοντας το αντιπλημμυρικό έργο, δηλαδή παίζοντάς το «οικολόγοι» και ξεσηκώνοντας όσους μπορούν, ΟΧΙ γιατί έχουν πνιγεί άνθρωποι κι έχουν καταστραφεί περιουσίες που έγιναν με κόπο και αίμα, αλλά γιατί θα αφαιρεθούν ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ 15 δέντρα.
Στο φτωχό μυαλό τους ο καπιταλισμός είναι εργοστάσια, τσιμινιέρες και ατέλειωτη ρύπανση (δεν έχουν ακούσει ποτέ τους τη λέξη Τσερνομπίλ…) ενώ ο σοσιαλιστικός παράδεισος είναι περίπου σαν τον επουράνιο, πάντα λιακάδα, δροσερό γρασίδι, πουλιά που κελαηδούν και παιδιά που παίζουν.
Τρομάρα τους…
Άλλα πρόσωπα, έχουν σαφώς πιο πεζά κίνητρα. Θέλουν να υπάρξουν κοινωνικά μέσα από την αυτοδιοίκηση, διότι σε άλλη περίπτωση δεν τους δίνει σημασία ούτε ο περιπτεράς της γειτονιάς (με όλο το σεβασμό το γράφω, γιατί ο άνθρωπος είναι κλεισμένος σε ένα «κουτί» κι εργάζεται μέρα νύχτα).
Και για να υπάρξουν κοινωνικά, να αποκτήσουν μια κάποια οντότητα, μπήκαν κάποτε σε έναν συνδυασμό.
Πήραν 50, 70, άντε 90 ψήφους και… μεγαλοπιάστηκαν.
Θεώρησαν ότι η πόλη, περίπου… κρέμεται από αυτούς.
Το πίστεψαν και το πιστεύουν, δεν προσποιούνται, μιλάμε για παθολογικά φαινόμενα, του γιατρού που λέμε…
Κι από κοντά οι επαγγελματίες οικολόγοι κι οι τοπικές καρακαλτάκες που βρίζουν, προσβάλλουν κι ασχημονούν με χρυσαυγίτικη συμπεριφορά, μεταφέροντας στα κοινωνικά δίκτυα την ατμόσφαιρα του σπιτιού τους, κι ένα συνονθύλευμα ετερόκλητων δήθεν «προστατών της πόλης», οι οποίοι στην πραγματικότητα αποτελούν το πιο αντιδραστικό κομμάτι που εμμονικά επιδιώκει την ακινησία.
Το παράλογο στην ενημέρωση του Δημάρχου για το αντιπλημμυρικό
Αυτό το παράλογο που κυριαρχεί στην πόλη, έκανε όπως είναι φυσικό την εμφάνισή του και στην ενημέρωση που έκανε το Σάββατο ο Δήμαρχος, Γιάννης Τομπούλογλου για την έναρξη του αντιπλημμυρικού έργου και τα τις εργασίες στην οδό Πίνδου.
Εδώ θα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Ένα κι ένα κάνουν δυο.
Οι περισσότεροι από τους δήθεν «εισαγγελείς» για το τι έγινε στην ενημέρωση το Δημάρχου ΗΤΑΝ ΑΠΟΝΤΕΣ.
Έκατσαν σπίτι τους, περιφρόνησαν την ενημέρωση για το πιο σπουδαίο και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ έργο στην πόλη.
Πώς μπορεί να εξηγήσει αυτή την απουσία ο απλός πολίτης, ο κάτοικος της βόρειας Φιλαδέλφειας που έχει συγγενείς οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους από τις πλημμύρες;
Πώς μπορεί να ερμηνεύσει το ότι οι επίδοξοι «σωτήρες» της πόλης των 70 κι 90 σταυρών στις εκλογές, ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΑΝ για την ενημέρωση περί το αντιπλημμυρικό, απεμπόλησαν τη δυνατότητά τους να ρωτήσουν, να ζητήσουν διευκρινίσεις, να μάθουν περισσότερα;
Ένα κι ένα, κάνουν δυο.
Όσοι απουσίασαν από την ενημέρωση, ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ ΟΤΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ και συνεπώς είναι ΟΙ ΠΛΕΟΝ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ να ασκήσουν την παραμικρή κριτική.
Για κάτι που δεν σε νοιάζει, για κάτι που αδιαφορείς, για κάτι που δεν διαθέτεις ούτε δυο ώρες για να ενημερωθείς, δεν μπορεί ούτε να τοποθετείσαι, ούτε να βγάζεις κρίσεις, ούτε να κάνεις υποδείξεις, ακόμα κι αν θεωρείς τον εαυτό σου «τσε Γκεβάρα» τσέπης, ή «Ανδρέα Παπανδρέου» της φακής…
Απόδειξη της πλήρους, εκκωφαντικής ναι αυτοεξευτελιστικής τους ανευθυνότητας, είναι ότι ξεκινούν τις επιθέσεις στον Γιάννη Τομπούλογλου με το καρακαλτίστικο «κάπου άκουσα ότι…».
Αυτά για τους απόντες.
Πάμε, τώρα, στους παρόντες.
Συγκεκριμένα άτομα ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ της ενημέρωσης με «τσαμπουκά» διέκοπταν, μιλούσαν δυνατά, επανελάμβαναν 10 και 20 και 30 φορές την ίδια χαζομάρα (μια νεαρή μάλιστα φώναζε επί δεκάλεπτο υστερικά και συνεχώς «δενέχετεάδειαδενέχετεάδειαδενέχετεάδεια…».
Η εκπρόσωπος της αναδόχου της έλεγε (όπως και στον επαγγελματία οικολόγο που ήλθε να υπερασπιστεί τα δέντρα χωρίς να έχει ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ σχέση με τη Νέα Φιλαδέλφεια) «ελάτε να τη δείτε την άδεια» κι η κυρία παρέμενε μακριά και συνέχιζε να τσιρίζει…
Μια άλλα καρακαλτάκα έτρεχε δεξιά κι αριστερά, ψουψούριζε, έκανε «υψηλού επιπέδου συνεννοήσεις» έ ρε γεμίσαμε τσε Γκεβάρες στην πόλη, διέκοπτε, φώναζε, προσπαθούσε να τα κάνει μπάχαλο…
Μια τρίτη κυρία, πήρε το μικρόφωνο χωρίς κανείς να της το δώσει αφού πριν λίγα λεπτά είχε πει από μικροφώνου ανενόχλητη όλα όσα ήθελε κι έκανε όλες τις ερωτήσεις που ήθελε, πήρε λοιπόν το μικρόφωνο, διέκοψε με το «έτσι θέλω» τη διαδικασία κι άρχισε να φωνάζει και να διαμαρτύρεται γιατί η αντιδήμαρχος Ευτυχία Παπαλουκά είπε πως η κυρία ήταν υποψήφια του Βούρου.
Που, όμως, ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!
Η κυρία που διέκοψε τη διαδικασία με το «έτσι θέλω» ΗΤΑΝ υποψήφια του Βούρου!
Αν αυτό το απεμπολεί, αρκεί μια δήλωσή της.
Αν όμως ΔΕΝ το απεμπολεί, είναι επιεικώς λάθος να θέλει να εμφανιστεί σαν κάτι που ΔΕΝ είναι.
Είναι κάτοικος της περιοχής, ασφαλώς, αλλά ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΡΟΥ, πώς να το κάνουμε;
Τότε ένας αντιδήμαρχος σηκώθηκε και της πήρε το μικρόφωνο από τα χέρια.
Αυτό έγινε.
Της πήρε το μικρόφωνο από τα χέρια.
Κακώς, θα πείτε.
Ναι, κακώς, δεν χρειαζόταν να το κάνει αυτό.
Αλλά πόσο σεξιστική είναι η αντίληψη ότι ένας άνδρας δεν μπορεί με τίποτα να παραβιάζει τη διαδικασία και να αφαιρεί το μικρόφωνο από μια κυρία, αλλά μια γυναίκα μπορεί ελεύθερα, αβίαστα κι ανεμπόδιστα να παίρνει με το έτσι θέλω το μικρόφωνο να διακόπτει τη διαδικασία για να πει τον πόνο της, ενώ προηγουμένως είχε πει όλα όσα ήθελε χωρίς να ακουστεί κουνούπι στην αίθουσα;
Αυτή είναι η ισότητα που κάποιοι και κάποιες ευαγγελίζονται;
Ο άνδρας κακώς της πήρε το μικρόφωνο, αλλά εκείνη καλώς πήρε το μικρόφωνο και προκάλεσε την ένταση;
Και οι δυο αυθαιρέτησαν και χρονικά πρώτη, αυθαιρέτησε η κυρία. Αλλά οι ΑΠΟΝΤΕΣ τσε Γκεβάρες τσέπης και Ανδρέες Παπανδρέου της φακής, βγαίνουν εδώ και δυο μέρες στα σόσιαλ και ξεκατινιάζονται, απονέμοντας ευθύνες και μιλώντας για «τραμπουκισμούς», για τα δέντρα, για την ταλαιπωρία της Πίνδου, για τους Νεφελίμ και τους Ελοχίμ.
Αλλά μια λέξη δεν έχουν βρει να πουν, όλοι αυτοί που μας κουνάνε το δάχτυλο, για τους ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ που έχουν χάσει ανθρώπους από τις πλημμύρες στη Σκρα, που έχουν καταστραφεί περιουσίες από τις πλημμύρες στη Σκρα, και που ΜΑΤΑΙΑ περίμεναν χρόνια και ζαμάνια να ξεκινήσει το αντιπλημμυρικό «γιοφύρι της Άρτας» στη βόρεια Φιλαδέλφεια.
Παράλογο, με όλη τη σημασία της λέξης.
Αυτές είναι οι δυνάμεις που επί χρόνια κρατούν την πόλη στη στασιμότητα και την παρακμή.
Θα τους/τις αναγνωρίσετε, όπως έχω γράψει, πολύ εύκολα, γιατί πάντα ξεκινούν τις παρόλες τους με τη φράση «Δεν είμαι αντίθετος στο αντιπλημμυρικό, αλλά…».
Αλλά το αντιπλημμυρικό ΘΑ ΓΙΝΕΙ και θα γίνει ΤΩΡΑ γιατί ΑΥΤΟ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.
Και σε όποιον- όποιαν αρέσει…