του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Καταλαβαίνω ότι η ομάδα Βούρου (δηλ το δίδυμο Βούρος- Τάφας και κάτι παρατρεχάμενοι, οι άλλοι έχουν γίνει μπουχοί…) δεν έχει ξεπεράσει με τίποτα την εκλογική τους ήττα στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου.
Αλλιώς δεν εξηγείται ο κλαυθμός και ο οδυρμός για το ότι η πόλη τους έχει ξεπεράσει, ούτε οι ακραίες -έως περιγέλαστες- ανακοινώσεις τους για τις παιδικές χαρές.
Δεν ξέρω, ίσως πρέπει να συμβουλευτούν κάποιον ψυχολόγο, να ορθοποδήσουν συναισθηματικά, δεν κάνει οι άνθρωποι να βρίσκονται σε τόσο παρατεταμένη κατάθλιψη και μαυρίλα.
Εμείς, πάλι, ως εδώ θα δώσουμε συμβουλές ψυχολογικού χαρακτήρα, ψυχολόγοι δεν είμαστε, ούτε ψυχίατροι, άρα σταματούμε εδώ.
Μπορούμε, όμως, να δείξουμε πόσο εκτός πραγματικότητας, πόσο «ελαφρές» έως και ασόβαρες είναι οι ανακοινώσεις και οι τοποθετήσεις τους, δηλαδή μπορούμε να τους κρίνουμε ως (έστω ολιγομελέστατη) δημοτική ομάδα, ως πρώην διοίκηση…
Ας ξεκινήσουμε από την ανακοίνωση- περιβόλι για τις παιδικές χαρές, που επιγράφεται με την κωμική φράση «Τομπούλογλου- Παπαλουκά οι μόνοι υπεύθυνοι για τη μη λειτουργία των παιδικών χαρών» κι εννοεί ότι η σημερινή διοίκηση κρατά τις παιδικές χαρές κλειστές.
Αφού συνέλθουμε από τα γέλια, καλό είναι να θυμίσουμε σε όσους ξεχνούν (είναι αυτή η βαριά κατάθλιψη που σας έλεγα, «είναι βαρύς ο ουρανός, βαρύς σαν την καρδιά μου» που λέει και το τραγούδι…), καλό είναι, λέω, να θυμίσουμε σε όσους ξεχνούν ότι οι παιδικές χαρές της πόλης είναι κλειστές από πέρυσι, δηλαδή από την μαύρη περίοδο της δημαρχίας Βούρου.
Τότε, που η πόλη είχε προϋπολογισμό, άρα δυνατότητα να επισκευαστούν οι παιδικές χαρές.
Τότε που ο προϋπολογισμός είχε προβλέψει κονδύλι για την επισκευή των παιδικών χαρών.
Τότε, όμως, που η πρωτοφανώς ανεύθυνη διαχείριση Βούρου άφησε ΑΔΕΙΑ ΤΑΜΕΙΑ στο Δήμο, κι ούτε τις παιδικές χαρές μπόρεσε να φτιάξει, ούτε στους εργαζόμενους να καταβάλει τα δεδουλευμένα τους. Διαχείριση- παράδειγμα προς αποφυγή, δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το υπουργείο Οικονομικών «βαθμολόγησε» τη διοίκηση Βούρου με 4 (άριστα το 1, κλείσιμο του δήμου το 5) δηλαδή ένα βήμα πριν το λουκέτο.
Ενώ, λοιπόν, η χειρότερη διοίκηση που πέρασε ποτέ από την πόλη είχε προϋπολογισμό κι είχε προβλέψει κονδύλι για τις παιδικές χαρές, στα τέλη (ευτυχώς…) της θητείας της, οι παιδικές χαρές ήταν κλειστές, επικίνδυνες για τα παιδιά, ακατάλληλες για το ρόλο τους.
Το είχαμε αναδείξει, παλαιότερα, στην «Αλήθεια….
Αυτή λοιπόν η αποτυχημένη ομάδα, κατηγορεί ως «αποκλειστικά» υπεύθυνη τη νέα διοίκηση του Γιάννη Τομπούλογλου για το ότι δεν λειτουργούν οι παιδικές χαρές!
Τη νέα διοίκηση που ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΒΟΥΡΟΥ δεν έχει προϋπολογισμό, τη νέα διοίκηση που ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΒΟΥΡΟΥ δεν έχει Τεχνικό Πρόγραμμα, τη νέα διοίκηση που ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΒΟΥΡΟΥ, ο οποίος διοίκησε (ας το πούμε έτσι…) επί 4,5 χρόνια, προσπαθεί να φτιάξει προϋπολογισμό με μια υπηρεσία που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΛΟΓΙΣΤΗ.
Κι έρχονται οι ΕΝΟΧΟΙ του πρόσφατου παρελθόντος να κατηγορήσουν τον Γιάννη Τομπούλογλου γιατί δεν κάνει πιο γρήγορα, αυτά που εκείνοι ΚΑΘΟΛΟΥ δεν μπόρεσαν.
Τι να πει κανείς για τέτοιες ανακοινώσεις- περιβόλι…
Αλλά, να ήταν μόνο αυτό;
Αμ δε!
Ήταν και το άλλο!
Μπαίνω χθες στο φουμπού και τι βλέπω;
Ε, ρε πόνος…
Ε, ρε θλίψη…
Μέχρι και τα «ακούσματα» της παρέας, αντί να τους βοηθήσουν, τους κατακρημνίζουν περισσότερο…
Δηλαδή ο κ. Βούρος μας θεωρεί αμνησιακούς…
Περί αυτού πρόκειται!
Λες και είμαστε λωτοφάγοι, και ξεχνάμε ότι το 2019 ο Γιάννης Βούρος εμφανίστηκε ένα βράδυ πούβρεχε, πούβρεχε μονότονα (βοηθάω κι εγώ με τα μοιρολόγια…) μετά από 40 ολόκληρα χρόνια πλήρους απουσίας από την πόλη μας και μας είπε «κατεβαίνω για Δήμαρχος».
Λες και είμαστε λωτοφάγοι, και δεν θυμόμαστε ότι η ΑΕΚ τον είχε κατεβάσει, ότι η ΑΕΚ τον είχε στηρίξει, ότι σημαίες της ΑΕΚ ήταν στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις, κι ότι στον συνδυασμό του περιλαμβανόταν η πιο στενή συνεργάτιδα του Δημήτρη Μελισσανίδη, η Ανθή Παπακώστα, για να βοηθήσει την πόλη μας να ξεπεράσει τις δυσκολίες Βασιλόπουλου στην ανέγερση του γηπέδου…
Λες και είμαστε τίποτα αμνησιακοί, και δεν θυμόμαστε, δήθεν, ότι ήταν ο Λύσσανδρος Γεωργαμλής που μάζευε τον κόσμο για λογαριασμό του Γιάννη Βούρου τότε (εκείνος δεν ήξερε κανέναν, τόσες δεκαετίες που είχε απαρνηθεί την πόλη μας…).
Και για «ευχαριστώ» στον άνθρωπο που του έφτιαξε τον συνδυασμό, ο Γιάννης Βούρος τον έλουσε με κατηγορίες σε πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο, επειδή ο «Κόκος» κατάλαβε πόσο ακατάλληλος για την πόλη, ανίκανος να διοικήσει και άσχετος με την πολιτική ήταν ο Γιάννης Βούρος, και απομακρύνθηκε.
Όπως απομακρύνθηκε και η Ανθή Παπακώστα.
Κι ο Γιώργος Καραβίας.
Κι ο Σπύρος Γραμμένος.
Έτσι, λοιπόν. Λες κι είμαστε αμνήμονες, λες και έχουμε πιεί το νερό της λησμονιάς και δεν θυμόμαστε ότι ο Γιάννης Βούρος υπήρξε ΚΟΜΗΤΗΣ στα τοπικά μας πράγματα, χάρη στην ΑΕΚ.
Κι ότι στο δρόμο η ΑΕΚ κατάλαβε ότι ο πρώην «εκλεκτός» της ήταν ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΣ για να διοικήσει το δήμο μας, με αποτέλεσμα η ηγεσία της ΠΑΕ να ζητήσει από τον έμπειρο Παντελή Γρετζελιά να «τρέξει» τα θέματα γύρω από το γήπεδο της ΑΕΚ.
Αποτέλεσμα αυτού του «γκραν- γκινιόλ» σκηνικού ήταν να πει ο Γιάννης Βούρος μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, απευθυνόμενος στον Παντελή Γρετζελιά «φέρτε μου να υπογράψω ό,τι θέλετε».
Κι αυτός ο άνθρωπος, ήθελε να επανεκλεγεί δήμαρχος!!!
Έλα Χριστέ και Παναγιά…
*****
Τελειώνω με ένα εντελώς προσωπικό σχόλιο.
Είδα προ ημερών τη συνέντευξη του Γιάννη Βούρου στην ΕΡΤ και την πολύ πετυχημένη εκπομπή Studio 4.
Ήταν μια απολαυστική συνέντευξη κι ο κ. Βούρος εξαιρετικός στις απαντήσεις του.
Μερικές με εντυπωσίασαν.
Ξέρετε γιατί;
Διότι ΟΛΗ η συνέντευξη ήταν αφιερωμένη στον ηθοποιό Βούρο, κι όχι στον δήμαρχο Βούρο.
Άνθρωπέ μου, αφού όλοι βλέπουμε πού είσαι καλός και που όχι, γύρνα στο φυσικό σου χώρο, όπου δικαίως έχεις διακριθεί.
Για την πολιτική και την αυτοδιοίκηση, απλώς δεν κάνεις!
Στο λένε οι εξελίξεις, στο φωνάζουν τα γεγονότα, στο δείχνει η λαϊκή ετυμηγορία.
Ήλθες "φυτευτός" και πάλι δεν τα κατάφερες...
Πώς το γράφεις, στο facebook;
"Η δια της φήμης επικράτεια, ύβρις εστί".
Τι άλλο θέλεις για να το συνειδητοποιήσεις;
Αδικείς τον ηθοποιό, τον καλλιτέχνη, τον άνθρωπο Βούρο με ανακοινώσεις όπως αυτές για τις παιδικές χαρές και με κλαυθμυρισμούς για το ότι η ΑΕΚ που σε έφερε και σε επέβαλε στην πόλη, τώρα δεν σου δίνει σημασία.
Πως αλλιώς να σου το πει η ζωή;-