του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Ίσως σας φανεί περίεργη η παρομοίωση, αλλά ισχύει! Η πολιτική είναι κάτι σαν το τάβλι. Αυτός που πρωτοπιάνει πούλια και ζάρια στα χέρια του, νομίζει ότι παίζει. Φέρνει πχ έξι-δυο, κουνάει δυο πούλια, μπορεί να κερδίσει και καμιά παρτίδα από σπόντα και νομίζει, ο καψερός, ότι έγινε ταβλαδόρος.
Όσο προχωρεί, όμως, στο παιχνίδι, όσο παίζει περισσότερο, όσο περνούν τα χρόνια κι αποκτά εμπειρία, καταλαβαίνει ότι μαζί με το ζάρι, κρίσιμο ρόλο παίζει η στρατηγική του παιχνιδιού. Πού θα «πνίξεις» τον αντίπαλο, πόσες πόρτες θα του βάλεις εμπόδιο, πόσα πούλια του θα πιάσεις και πού. Και κατά ένα μαγικό τρόπο, στους «μάστορες» του αθλήματος, έρχεται και καλό ζάρι. Ανεξήγητο…
Κάπως έτσι και στην πολιτική. Αν δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται, νομίζεις ότι κάνεις πολιτική. Μπορεί από σπόντα να βγεις και μια φορά βουλευτής- όχι όμως δεύτερη, μπορεί αν σε στηρίξουν για τους δικούς τους λόγους επιχειρηματίες πρώτου μεγέθους να βγεις και δήμαρχος σε πόλη που ούτε ξέρεις, ούτε σε ενδιαφέρει να μάθεις. Ποτέ όμως να επανεκλεγείς.
Και μετά από αυτά, ας περάσουμε στον Γιάννη Βούρο. Πανηγυρίζουν τα τσιράκια του για το ότι θα προχωρήσει το σκάνδαλο με τον οδοφωτισμό. Αμ δε! Πριν πάμε όμως σε αυτό, να δούμε πολιτικά (δηλ. κάτι ξένο, άγνωστο, ακατάληπτο για τον τουρίστα δήμαρχο) τι συμβαίνει στην πόλη.
Γιατί θα «πληρώσει» ο δήμαρχος στις εκλογές του Οκτωβρίου
Ο βίος και η πολιτεία του μακράν χειρότερου δημάρχου της πόλης, δηλαδή:
- η τυχαία εκλογή του χωρίς ΚΑΝΕΝΑ πρόγραμμα,
- η πλήρης προσωπική του αναξιοπιστία κι ανικανότητα στη διαχείριση,
- ο πρωταγωνιστικός του ρόλος σε εκμαυλισμό και αποστασίες προθύμων να ξεπουλήσουν κάθε έννοια πολιτικής τιμής με αντάλλαγμα ένα κοκαλάκι τοπικής εξουσίας,
- η αδικαιολόγητη (αν και όχι ανεξήγητη…) επιμονή του να ξοδέψει 3.700.000€ για ένα έργο που γίνεται μια χαρά με 1.700.000€,
- η πλήρης εγκατάλειψη των υποδομών στην πόλη μας (το παράδειγμα του παρκέ στο «Απόστολος Κόντος» που οδήγησε σε αναβολή ενός αγώνα της ΦΕΑ, οι διαμαρτυρίες του αρχηγού της ομάδας για τις συνθήκες προπόνησης και το πανελλήνιο ρεζιλίκι με τις ανακοινώσεις της φιλοξενούμενης ομάδας είναι το τελευταίο μιας σειράς εξευτελιστικών ανεπαρκειών της διοίκησης Βούρου)
- ο οπαδικός του τρόπος, ο ψευτοτσαμπουκάς τύπου Πολάκη ("σας έχω", "όλοι σας και μόνος μου" και κάτι τέτοια πεζοδρομιακά…),
- η πλήρης αποστέρηση με δική του βούληση και της τελευταίας ρανίδας πολιτικής αξιοπρέπειας (όταν είπε στον Γρετζελιά μέσα στο δημοτικό συμβούλιο «φέρτε μου να υπογράψω ό,τι θέλετε»),
- οι ατελείωτες απευθείας αναθέσεις σε κολλητούς του με χρήματα του δήμου, δηλαδή ΔΙΚΑ ΜΑΣ,
- οι αλλεπάλληλοι διορισμοί συγγενών όσων τον στηρίζουν
- η πλήρης εκκωφαντική ασχετοσύνη του για ο,τιδήποτε έχει σχέση με τη λειτουργία του δήμου,
- η παντελής αδιαφορία του για επαφή με το λαό της πόλης μας, τον οποίο έχει επανειλημμένως δημόσια προσβάλλει, π.χ. όταν αποκάλεσε τη Φιλαδέλφεια και τη Χαλκηδόνα υποτιμητικά «Ζεφύρι»,
…και πολλά άλλα, έχουν οδηγήσει σε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην πόλη μας:
Έχουν οδηγήσει ΟΛΕΣ τις άλλες παρατάξεις της πόλης σε κοινές πρωτοβουλίες, κοινές δράσεις, κοινή προσπάθεια να απαλλαγεί η Φιλαδέλφεια κι η Χαλκηδόνα από το άγος Βούρου και των τσιρακιών του, αποστατών και μη.
Δείτε, για παράδειγμα, τι έγινε στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο. ΟΛΗ η αντιπολίτευση (δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, κομμουνιστές, συμπολίτες μας εκλεγμένοι που -καλώς ή κακώς- έχουν ανοίξει στο παρελθόν βαθιά χάσματα μεταξύ τους) για μια ακόμα φορά κράτησε κοινή στάση απέναντι στην υπό κατάρρευση διοίκηση Βούρου, δια της αποχής της από τη συνεδρίαση. Ολημερίς ίδρωναν τα πρωτοπαλλήκαρα του περαστικού από την πόλη μας δημάρχου, αν θα συγκεντρώσουν τον «μαγικό αριθμό 11» ώστε να διαπιστωθεί απαρτία και να διεξαχθεί το συμβούλιο.
Πρώτοι- πρώτοι που έφτασαν βέβαια ήταν οι τέσσερις αποστάτες που ξεπούλησαν την ψήφο των συμπολιτών μας (οι οποίοι τους έταξαν στην αντιπολίτευση) για ίδια οφέλη κι έγιναν ορντινάντσες του Βούρου, μη τυχόν και τους κακοχαρακτηρίσει ο πυγμαίος (της πολιτικής).
Βέβαια, έλειπαν εκτός ΟΛΗΣ της αντιπολίτευσης κι όσοι δεν άντεξαν την ανεπάρκεια Βούρου και διαχώρισαν τη θέση τους (Γεωργαμλής, Γραμμένος, Καραβίας).
Μια ξεχωριστή κατηγορία είναι, μόνη της, η Ανθή Παπακώστα, που δεν παρέστη, παρά μόνο στην έναρξη του συμβουλίου. Ήταν, έτσι, η 11η που θα συμπλήρωνε τον «μαγικό αριθμό» και θα επέτρεπε τη διεξαγωγή του. Πήρε το λόγο, εξέφρασε τη διαφωνία της με τη σύγκληση του οργάνου μια τέτοια μέρα και σε ένδειξη διαμαρτυρίας, αποχώρησε. Έκανε, με αυτό τον τρόπο, ένα «δωράκι» στον Βούρο, δηλ του επέτρεψε να λειτουργήσει στοιχειωδώς τον δήμο (αφού ο «μυρωδιάς» της πολιτικής «κατάφερε» να βάλει ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ) αλλά η υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων της ΑΕΚ δεν στήριξε καμία απόφαση του υπό κατάρρευση δημάρχου.
Άλλωστε η στάση της ΑΕΚ απέναντι στον Γιάννη Βούρο φάνηκε καθαρά από την ομιλία του Δημήτρη Μελισσανίδη στα εγκαίνια της «ΑγιαΣοφιάς». Ούτε το όνομά του είπε, ούτε τίποτα…
Αυτό που προφανώς, λόγω πλήρους πολιτικής ανεπάρκειας, δεν καταλαβαίνει ο Γιάννης Βούρος, είναι ότι είναι, πλέον, τόσο πολύ μεγάλη η αντίθεση ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ απέναντι στην προκλητική του παρουσία στη διοίκηση του δήμου, είναι πλέον τόσο πολλές οι κοινές δράσεις και στάσεις ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ (δεξιάς, κεντρώας, αριστερής) απέναντί του, που η στρατηγική όλων των υπολοίπων δυνάμεων είναι ότι κάθε υποψήφιος για τη θέση το Δημάρχου είναι σαφώς προτιμότερος του Βούρου.
Θα έχει και συνέχεια το θέμα του οδοφωτισμού
Άλλο παράδειγμα είναι το θέμα του οδοφωτισμού. Με πρωτοβουλία του Χάρη Τομπούλογλου έχουν κινηθεί οι νομικές διαδικασίες, ώστε για τη νομιμότητα της προκλητικής σύμβασης να αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Μάλιστα ως μάρτυρες έχουν κληθεί οι επικεφαλής των συνδυασμών ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ.
Ούτε αυτό το καταλαβαίνει ο «μυρωδιάς» της πολιτικής, ούτε ότι αυτή η εμπεδωμένη αίσθηση του συνόλου των δυνάμεων που αντιτίθενται στην καταστροφική για την πόλη διοίκησή του, θα εκφραστεί τη δεύτερη Κυριακή, εάν κι εφ όσον ο Βούρος και το συνονθύλευμα που του έμεινε πιστό, σπάσουν όλα τα ρεκόρ και μπουν στη δεύτερη Κυριακή.
Σαν τον άσχετο ταβλαδόρο, που επειδή στη ζωή του έφερε και δυο φορές «εξάρες» νομίζει ότι έμαθε τάβλι.
Ε, ρε έρμε Γκόρτσο, τι όνειρο νάβλεπες χθες το βράδι…