Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανούς δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.
Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο, όπως παρατηρεί το sansimera.gr.
Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000.
Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας.
Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.

Το 1908 ήταν μια χρονιά - ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο.
Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.
Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν.

Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το «Κρητικό Ζήτημα», δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.
Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»).

Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό.
Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες.
Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.
Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν.
Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1915, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους.

Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!
Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος.
Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».
Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του.
Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.
Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα.
Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.
Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.
19 Μαΐου. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τι θα κάνετε με τις οφειλές σας στο δημόσιο κύριε Βούρο;
Πόσα παίρνουν αυτοί που λιβανίζουν τον Γιάννη Βούρο;
Κουράζεστε εύκολα, κύριε δήμαρχε...
Ακόμα και την Εκκλησία κάνει πεδίο ανόητης αντιπαράθεσης το τοπικό δημοτικό κατεστημένο
Κορονοϊός: Απίστευτη ανευθυνότητα Βούρου - Λειτουργεί «ανεξάρτητα από τις οδηγίες της κυβέρνησης»
Δήμαρχος από την ανάποδη, σερίφης από τα Lidl
Ως πότε ο κ.Βούρος θα κρύβει την πραγματικότητα από τους Φιλαδελφειώτες και Χαλκηδονιώτες;
Ένας δήμαρχος με πορεία ασύμβατη προς την πόλη
Θλιβερές κουτοπονηριές μέσα στην κρίση...
Ή παπάς, ή ζευγάς: Ώρα να διαλέξει
Μπόχα, βγαλμένη από το Βούρκο
Νόμος: Τα πολιτικά πρόσωπα που επιβάλλονται μαφιόζικα, λειτουργούν και μαφιόζικα
Αυτό που ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να κάνει ο Βούρος για τον κορονοϊό
Νέα αθλιότητα Βούρου - Κατηγορεί άλλους για προβληματική πρόσληψη που έγινε επί των ημερών του !
Ξηλώνεται το πουλόβερ - Παραιτήθηκε ο Λέκκας από τη διοίκηση του δήμου
Διαλύεται η συμμαχία- Φρανκενστάιν. Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα...
Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν στη διοίκηση Βούρου- Μέσα ο Γρετζελιάς, έξω η Παπακώστα
Δέκα ψέματα Βούρου, μέσα σε μια μόνο ανακοίνωση
Ένας δήμαρχος που «κάνει την πάπια»
Καρακαλτάκες...
Ο ίδιος Γρετζελιάς, μια ζωή...
Πρόγραμμα ΕΣΤΙΑ- Βατερλό Βούρου - Στα εξ ων συνετέθη η συμμαχία της διοίκησης
Άβε, Καίσαρ! Ιδού ο στρατός σου!
Θερμοκέφαλοι έβαλαν φωτιά σε κάδο στη Δεκελείας. Ο δήμαρχος... Ποιος δήμαρχος;
Όλο το παρασκήνιο για τον «Συμπαραστάτη του Δημότη»
Ας του πει κάποιος...
Ο Γιάννης Ουσταμπασίδης ενώνει- για πρώτη φορά- όλη την αντιπολίτευση εναντίον του Βούρου
Ομόφωνη ντροπή...
Το πρόγραμμα ΕΣΤΙΑ και οι χειρισμοί που εγείρουν ερωτήματα και προβληματισμούς
Η οπαδική βία «κτύπησε» στη Νέα Φιλαδέλφεια
«Ζούμε Πολιτισμό» για γέλια και για κλάματα...
Συμβάλλοντας στη συζήτηση γύρω από ένα ενδιαφέρον κείμενο
Τι λέει η διοίκηση Βούρου για τα οικονομικά του δήμου- Τι απαντά ο Βασιλόπουλος
Πώς προέκυψε η νέα δημοτική Αρχή της πόλης...
Ο κ. Βούρος, δυστυχώς μας κοροϊδεύει...
Ανακοινώσεις της πλάκας
Κωνσταντινίδης: «Γιατί έγινα αντιδήμαρχος του Βούρου»
Τι είπε (μάλλον...) ο Γιάννης Βούρος στους εργαζόμενους
Κανονίζει συναντήσεις χωρίς φανερή ατζέντα ο Βούρος
«Καφενές» στο Δημαρχείο με τον Κουτσάκη αναπληρωτή δημάρχου...
Τίποτα