Ο κορονοϊός «ανέπτυξε» ψηφιακά τους δήμους Αττικής. Ο δικός μας και πάλι ουραγός

Διαβάζω μια είδιηση στο Αθηναϊκό Πρακτορείο και μελαγχολώ με την κατάντια της πόλης μας, που έχει αφεθεί στα χέρια περαστικών, αδιάφορων και παρτάκηδων, με ολέθρια αποτελέσματα. Δείτε κι εσείς:

*****

Σε μια εποχή που οι πολίτες έπρεπε να παραμείνουν στο σπίτι τους, λόγω των περιοριστικών μέτρων για τη μείωση της διασποράς του κορονοϊού, οι δήμοι εκ των πραγμάτων οδηγήθηκαν στο να αναπτύξουν τις ψηφιακές δυνατότητές τους. Ακόμη και εκείνοι οι δήμοι της Αττικής, που ήδη είχαν κάνει κάποια βήματα, αξιοποίησαν ακόμη περισσότερο την ηλεκτρονική επικοινωνία και συναλλαγή με τους δημότες τους, ενώ παράλληλα δημιούργησαν και δράσεις πολιτιστικές, κοινωνικές, καλλιτεχνικές, ψυχαγωγικές, προκειμένου να βοηθήσουν στο να γίνει πιο εύκολη και πιο ευχάριστη η παραμονή στο σπίτι, τόσο για τους μεγάλους όσο και για τους μικρούς.

Πλέον, η επόμενη ημέρα θα βρει τους δήμους της Αττικής πολύ πιο οργανωμένους ως προς τη διαδικτυακή δράση τους και τους περισσότερους πολίτες και ειδικά αυτούς των μεγαλύτερων ηλικιών, πολύ πιο εξοικειωμένους με τη χρήση του ίντερνετ για καθημερινές τους υποχρεώσεις. Ο κορονοϊός αργά ή γρήγορα θα νικηθεί και θα φύγει, ωστόσο είναι προφανές πως η ψηφιακή ανάπτυξη των δήμων ήρθε για να μείνει.

Παροχή βοήθειας

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση εκ των πραγμάτων βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της πανδημίας και ένα από τα φορτία που ανέλαβαν να σηκώσουν οι δήμοι, ήταν αυτό της βοήθειας στο σπίτι, για άτομα ευπαθών ομάδων, ηλικιωμένους, ΑμεΑ και γενικότερα για όσους δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους εκτός σπιτιού, είτε για οικονομικούς λόγους είτε για λόγους υγείας. Και εδώ η ψηφιακή τεχνολογία βοήθησε τα μέγιστα, ως προς την καταγραφή και οργάνωση όλων αυτών των περιπτώσεων, ώστε να γίνει απρόσκοπτα και χωρίς παραβλέψεις η διανομή τροφίμων και φαρμάκων σε κάθε σπίτι που το είχε ανάγκη.

Στη Φιλαδέλφεια- Χαλκηδόνα, βέβαια, σιγά μην ασχοληθούν οι «διοικούντες» τον δήμο με τέτοιες πολυτέλειες. Τηλέφωνο σου λέει, ώρες γραφείου, κι αν σου αρέσει. Οι άλλοι πάνε με Φεράρι, εμείς με τον αραμπά…

Πάμε πιο κάτω:

Τάμπλετ και κάρτες σύνδεσης

«Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση οδήγησε τους περισσότερους δήμους της Αττικής στην ενίσχυση όσων μαθητών δεν είχαν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν. Ζήτησαν από τους διευθυντές των σχολείων να κάνουν μια εμπιστευτική καταγραφή αυτών των περιπτώσεων και στη συνέχεια πολλοί δήμοι προχώρησαν στην παράδοση τάμπλετ και καρτών σύνδεσης στο ίντερνετ, ώστε και αυτά τα παιδιά να αποκτήσουν τη δυνατότητα παρακολούθησης των μαθημάτων τους από το σπίτι».

Εδώ… απλώς τίποτα. Ένα μεγάλο μηδενικό. Αδιαφορία κι Άγιος ο Θεός…

Τους είπαμε από εδώ, τουλάχιστον να εξυπηρετήσουν τα μαγαζιά εστίασης με delivery- takeaway κάνοντας μια λίστα και μοιράζοντάς την στους κατοίκους, ώστε αυτοί να ξέρουν από πού να παραγγείλλουν. Οι "υπεύθυνοι" έριξαν απλώς ένα βαρύ χασμουρητό κι άλλαξαν πλευρό.

Διαβάζω πιο κάτω στην είδηση του ΑΠΕ:

Δράσεις

«Εκεί όμως που το πράγμα «απογειώθηκε» ήταν στις διαδικτυακές δράσεις που δημιούργησαν οι δήμοι, ώστε να γίνει πιο εύκολη και πιο ευχάριστη η παραμονή στο σπίτι. Εδώ λειτούργησε και η έμπνευση. Μέσω της επίσημης ιστοσελίδας τους στο ίντερνετ προσέφεραν πολιτιστικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες, για μικρούς και μεγάλους, εγκαινίασαν καλλιτεχνικούς και δημιουργικούς διαγωνισμούς για τα παιδιά, κάποιοι άλλοι δήμοι συνεργάστηκαν με καλλιτέχνες δημότες τους για την ανάγνωση παραμυθιών, προσέφεραν διαδικτυακή περιήγηση σε μουσεία και μνημεία, ακόμη και δράσεις με μαθήματα Ωδείου, αλλά και χορού, υπήρξαν σε κάποιους δήμους».

Είδατε τίποτα από όλα αυτά στην πόλη μας από τους δήθεν «ευαίσθητους» της δημοτικής Αρχής; Ξεπέρασε η ιστοσελίδα του δήμου την Εποχή του Χαλκού; Μετέδωσε έστω μία πολιτιστική ή ψυχαγωγική δραστηριότητα; Προκήρυξε κανέναν διαδικτυακό διαγωνισμό; Συνεργάστηκε με κανέναν καλλιτέχνη, κανένα φίλο του δημάρχου για ανάγνωση παραμυθιών ή λογοτεχνικών έργων, όπως έκαναν άλλοι δήμοι που προσωπική γνωριμία με ηθοποιούς και καλλιτέχνες μπορεί να μην έχουν, έχουν όμως όρεξη για δουλειά και φαντασία, δεν κάθονται, ξύνονται και απλώς περιμένουν το μηνιάτικο. Υπάρχει διαφορά… Καμιά περιήγηση σε μουσεία είδατε μέσω της ιστοσελίδας του δήμου; Τίποτα. Μαθήματα Ωδείου, μαθήματα χορού, όπως λέει η είδηση ότι έκαναν άλλοι δήμοι με μεράκι, κέφι και φαντασία, που τιμούν την ψήφο των συμπολιτών τους και δεν τη γράφουν εκεί που… δεν πιάνει μελάνι, μήπως είδατε στο δήμο μας;

Ακόμα και για τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού στο δημοτικό γυμναστήριο, για τα οποία οι γονείς έχουν καταβάλει εκ των προτέρων την ετήσια συνδρομή τους (έστω αυτά τα 20 ευρώ που ζητήθηκαν), δεν υπήρξε από τη δημοτική Αρχή η παραμικρή έγνοια, έστω για μερικά διαδικτυακά μαθήματα γυμναστικής από τους γυμναστές. Αντίθετα, σύμφωνα με πληροφορίες, τους είχαν παροπλισμένους στα σπίτια τους κι απλώς κάποιοι εξ αυτών κλήθηκαν σε περιπτώσεις απουσίας των δημοτικών υπαλλήλων γραφείου, να… σηκώνουν τηλέφωνα.

Το μόνο που τους νοιάζει, αποτυπώνεται σε ένα δίστιχο του Σουρή:

«…του κρέατός μας κόβετε καμιά παχιά λουρίδα,

Και τρώγετέ την λαίμαργα, μαζί με την Πατρίδα…»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ