του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Πλήρης ημερών έφυγε σήμερα από τη ζωή ο Λάζαρος Τομπούλογλου, ένας διακεκριμένος συμπολίτης μας, παλαιός δημοτικός σύμβουλος επί σειρά ετών, πρόεδρος και δραστήριο μέλος σε πολλούς συλλόγους και φορείς της πόλης μας και επιφανής επιχειρηματίας.
Στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο Λάζαρος Τομπούλογλου αναμίχθηκε στα κοινά της Νέας Φιλαδέλφειας, στο πλευρό της Νίκης Τρυπιά, κόρης του ιστορικού δημάρχου της πόλης Νικολάου Τρυπιά, με το ψηφοδέλτιο της οποίας εξελέγη επανειλημμένως δημοτικός σύμβουλος. Οι τοποθετήσεις του γίνονταν πάντα με γνώμονα το καλό της πόλης, όπως εκείνος το αντιλαμβανόταν, ενώ στη δημόσια παρουσία του, διακρινόταν για τη μετριοπάθειά του, αν και έβλεπε κανείς το πάθος του για τις θέσεις που υπερασπιζόταν.
Με τον "κύριο Λάζαρο" όπως όλοι τον φωνάζαμε, ήμασταν διαφορετικές γενιές και πολλές φορές βρεθήκαμε -αν και ομοϊδεάτες- σε διαφορετικά τοπικά "στρατόπεδα". Αν και θα μπορούσε λόγω διαφοράς ηλικίας, εμπειρίας και δημόσιας παρουσίας, ωστόσο ποτέ δεν άφησε όσα -νομίζαμε ότι- μας χώριζαν, να σταθούν ανάμεσα στην θερμή κοινωνική μας σχέση. Πάντα ήταν με έναν καλό λόγο στο στόμα, πάντα με καλοσύνη και μετριοπάθεια απηύθυνε το λόγο ακόμα και σε μας, τους "μικρούς" της εποχής εκείνης.
Ο Λάζαρος Τομπούλογλου ως πρόεδρος της "Πολιτιστικής Αναγέννησης", ανάμεσα στη Ρούλα Μαγκλάρα και τον πρώην δήμαρχο της πόλης μας, Νίκο Αδαμόπουλο
Ας το πώ -μάλλον ας το γράψω- τώρα που έφυγε από τη ζωή: Ακόμα και στις εποχές που τα νεανικά μας πάθη, είχαν δημιουργήσει ένα χάσμα ανάμεσα σε μένα και τον πρωτότοκο γιό του Χάρη, έβλεπα στο πρόσωπο του κυρίου Λάζαρου την πικρία, ποτέ όμως, μα ποτέ, δεν απαρνήθηκε τις αστικές του αξίες. Πάντα ευπροσήγορος, πάντα ευγενής, πάντα η κοινωνική του συμπεριφορά ήταν πάνω από το συναίσθημά του. Ήταν ένας αστός με όλη τη σημασία της λέξης.
Τέτοιοι άνθρωποι λιγοστεύουν γύρω μας, ή τουλάχιστον εμένα έτσι μου φαίνεται, ίσως κάνω λάθος, δεν ξέρω.
Αυτό που ξέρω είναι ότι η πόλη μας γίνεται φτωχότερη χωρίς τον Λάζαρο Τομπούλογλου, χωρίς τη δική του δημόσια παρουσία, χωρίς τις μάχες του για το καλό της πόλης, χωρίς την αστική του ευγένεια, πηγαία και γι αυτό αυθεντική.
Η συγκυρία δεν μας επιτρέπει να τον συνοδεύσουμε στην τελευταία του κατοικία. Ελπίζω μόνο το υπόδειγμα προσφοράς και δράσης του Λάζαρου Τομπούλογλου για την πόλη που αγαπούσε, να βρει μιμητές κι έξω από την οικογένειά του. Την οικογένειά του που καταλαβαίνω πόσο τον πενθεί και στην οποία- ιδιαίτερα στη σύζυγό του Φωτεινή και στους τρεις γιους του, στα παιδιά της γενιάς μου, τον Χάρη, τον Κώστα και τον Γιάννη, απευθύνω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Σε μια από τις χιλιάδες εκδηλώσεις στη Νέα Φιλαδέλφεια με πρωταγωνιστή τον Λάζαρο Τομπούλογλου: Ο π. Παντελεήμων ευλογεί την πρωτοχρονιάτικη πίτα και ο Λάζαρος Τομπούλογλου ως πρόεδρος της Πολιτιστικής Αναγέννησης ετοιμάζεται να κόψει το πρώτο κομμάτι. Δίπλα του, στα αριστερά της φωτογραφίας, ο παλαιός μου γείτονας, αείμνηστος Γιάννης Βορέας και στα δεξιά της φωτογραφίας η σημερινή πρόεδρος του συλλόγου, Μάρω Τσιλιμπάρη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
δεν βρέθηκαν σχόλια επισκεπτών...