του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Με την "Αλήθεια", είναι αλήθεια, έχω κάνει κάμποσους νέους φίλους στην πόλη, που αλλιώς ίσως δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να έλθουμε σε επαφή. Έχω ψυχρανθεί όμως και με πολλούς. Έτσι είναι η δημοσιογραφία. Δεν έχει "αυτός είναι φίλος μου, δεν τον πειράζω". Φίλος ο φίλος, φιλτάτη όμως η αλήθεια.
Με το Νίκο Παπανικολάου έχουμε χρόνια μια καλή σχέση. Είμαστε κοντά ιδεολογικά, συζητάμε, γενικά είναι καλή συντροφιά στα καφέ (όταν αυτά ήταν ανοικτά, βέβαια).
Ωστόσο, ο Νίκος πρέπει, πιστεύω, να διαλέξει αν τελικά θα είναι ειδικός σύμβουλος- συνεργάτης του δημάρχου Γιάννη Βούρου και με καλά λεφτά (όχι πολλά, αλλά πάνω από το μέσο μισθό ενός υπαλλήλου που εργάζεται 8ωρο), δηλαδή αν θα είναι υπάλληλος του δημάρχου (όχι του δήμου. Του δημάρχου!), ή αν θα είναι "ουδέτερος" διαχειριστής της τοπικής ιστοσελίδας "Φιλαηδόνα", η οποία γράφει (εάν πατήσετε το "Ποιοι είμαστε", στο κάτω μέρος της σελίδας) ότι "δεν θα είμαστε κανενός".
Όσο είναι και τα δυο, η πρώτη του ιδιότητα υπονομεύει εξ ορισμού τη δεύτερη.
Διότι, αναρτήσεις του τύπου
ακόμα κι αν αποτελούν (θεωρητικά μιλάμε) προϊόν εκδοτικής εκτίμησης (αν και δεν έχουμε δει ΚΑΜΙΑ αρνητική για το σημερινό δήμαρχο εκτίμηση στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα), φυσικά κανείς στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα δεν μπορεί να το αποσυνδέσει από τη θέση του εμμίσθου ειδικού συμβούλου του δημάρχου Γιάννη Βούρου που κατέχει ο Νίκος Παπανικολάου και μάλιστα με αρκετά καλές αποδοχές, όπως φαίνεται στο αντίστοιχο έγγραφο του δήμου:
.png)
Η δημόσια γραφή, χρειάζεται θυσίες.
Φίλος ο Νίκος, φιλτάτη όμως η αλήθεια.
Δεν γίνεται και υπάλληλος της εξουσίας, και κριτής της.
Ή παπάς - παπάς, ή ζευγάς - ζευγάς, έλεγαν οι παλιοί.
Ας διαλέξει ο ίδιος, τι προτιμά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ