του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Όπως ακριβώς το έχουμε προβλέψει εδώ, ο προεκλογικός διάλογος κάθε άλλο παρά με τα πραγματικά ζητήματα της πόλης ασχολείται. Αντίθετα, εκτρέπεται σε όλο και πιο απολίτικες, πλην όμως γαργαλιστικές πτυχές, που σκοπό έχουν να εντυπωσιάσουν, να φανατίσουν κι όχι να προτρέψουν τον πολίτη αυτής εδώ της πόλης να σκεφτεί πιν αποφασίσει τι θα ρίξει στην κάλπη.
Δείτε, για παράδειγμα τον παρακάτω “διάλογο” που έγινε μέσω του facebook. Ο δήμαρχος -που έκανε γαργάρα την πολλοστή του ασυνέπεια με τα ταμειακά διαθέσιμα του δήμου- θέτει στην προεκλογική κονίστρα μια ατζέντα που θεωρεί ότι τον συμφέρει. Κι όσοι από τους αντιπάλους του μπορούν να απαντήσουν -όπως μπορούν...- το κάνουν. Οι άλλοι, τουμπεκί.
Απολαύστε, τρόπος του λέγειν...

Εδώ ο Άρης Βσιλόπουλος εντέχνως αξιοποιεί τη συγκυρία, την ακατανόητη στάση πολλών στελεχών ενός μεγάλου κόμματος και "τσουβαλιάζει" την καταδίκη του Χάρη Τομπούλογλου με τη Νέα Δημοκρατία. Σιγά που θα το άφηνε να πέσει κάτω. Σου λέει "όσοι θυμάστε τα βίντεο με τις χειροπέδες, μην τον ψηφίσετε, ψηφίστε εμένα". Αποφεύγει έτσι ο πλέον αποτυχημένος δήμαρχος αυτής εδώ της πόλης να μιλήσει για τα 5 χαμένα χρόνια της δικής του δημαρχίας. Πάει την κουβέντα -ως προς τον Τομπούλογλου- στην καταδίκη του.
Δείτε πώς απάντησε ο Χάρς Τομπούλογλου:

Φυσικά, στις εκλογές υπέρτατος κριτής είναι ο λαός, το σύνολο των πολιτών. Αλλά για την πρωτόδικη καταδίκη του δεν απαντά, ούτε για το παράδειγμα που δίνει ένα πολιτικό πρόσωπο εναντίον του οποίου υπάρχει ήδη μια καταδίκη κι εκκρεμεί (δεν έχει τελεσιδικήσει) μια έφεση επ' αυτής, να επιχειρεί να "ξεπλυθεί" από τη λαϊκή ψήφο πριν την τελεσίδικη απόφαση της δικαιοσύνης.
Αλλά και προς τον Γιάννη Βούρο στράφηκε ο Άρης Βασιλόπουλος, λέγοτας ότι "χρειάζεται gps για να προσανατολιστεί στην πόλη", πες το ψέματα. Είναι, όμως, πολιτική κριτική αυτό; Κι αν είναι, δικαιούται ο Άρης Βασιλόπουλος να την επικαλείται; Πού ήταν στη ζωή της πόλης ο Άρης Βασιλόπουλος πριν εκλεγεί επικεφαλής της Δύναμης Πολιτών; ΠΟΥΘΕΝΑ! Ήταν απών! Επιδέξιος, όμως, όπως είναι στους κομματικούς δαιδάλους (και μόνον σε αυτούς), έκανε τις συμμαχίες με αυτούς που ακολούθως άδειασε (Τσίπρας τσέπης!) κι εξελέγη δήμαρχος. Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει, δήμαρχε.

Βέβαια, ο Γιάννης Βούρος δεν απάντησε. Και τι να απαντήσει; Ότι ξέρει λχ πού πέφτει η Χρυσαλίδα, το Κάτω Κουκλάκι ή η πλατεία Προσκόπων Αϊδινίου; Θα γελάνε και τα μπετά. Κρείττον, σιγάν...
Και κάπως έτσι, ανεπαισθήτως πως, που έλεγε κι ο ποιητής, η προεκλογική ζωή στην πόλη παίρνει όλο κι ευκρινέστερα τα χαρακτηριστικά του Φρανκενστάιν...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ντροπή, μια λέξη άγνωστη στη δημοτική Αρχή
Να δεις που κάποτε θα μας πούνε...
Ούτε τους χομπίστες, ούτε τους τουρίστες
«Τη μια τη λέγαν Αφροδίτη, και την άλλη Αφροδίτη επίσης»
Τυφλοί τα τ' ωτ' τον τε νουν τα τ' όμματα...
Μόνη χαμένη, η πόλη...
ΑΕΚ - Άρης...