του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Για να αντιληφθεί καθένας και καθεμιά το περιβάλλον, μέσα στο οποίο η πόλη βαδίζει προς τις προσεχείς δημοτικές εκλογές, αρκεί να κάνουμε ένα μικρό πείραμα, δηλαδή να απαντήσουμε σε μια απλή ερώτηση: Σε τι διαφέρουν μεταξύ τους οι υποψήφιοι δήμαρχοι; σε τι διαφέρουν μεταξύ τους οι συνδυασμοί;
Προκαταβολικά αποκλείουμε κοινοτοπίες του τύπου “καθένας είναι διαφορετική προσωπικότητα”. Κι αυτό, διότι ΟΛΟΙ μας είμαστε διαφορετικές προσωπικότητες. Δεν υπάρχει κάποιος που να είναι ίδιος με κάποιον άλλο, ας μην χάνουμε χρόνο με αυτονόητα πράγματα.
Σε τι διαφέρουν ΠΟΛΙΤΙΚΑ (και όχι κομματικά, για να μην μπερδευόμαστε) οι υποψήφιοι;
Ας ξεκινήσουμε από τον Βασιλόπουλο: Το έπαιξε αριστερός, ευαίσθητος, εναντίον των “συμφερόντων” (μη γελάτε ρε παιδιά, λέμε πώς ΤΟ ΕΠΑΙΞΕ, όχι τι είναι), εναντιώθηκε στην “ιδιωτική” ΑΕΚ αλλά άνοιξε φαρδιά- πλατιά την πόρτα του δήμου -και του ταμείου του- σε ιδιώτη που θα πάρει πάνω από ένα εκατομμύριο για να επιμελείται το πράσινο σε κάποιες πλατείες της πόλης. Συνεπής, όπως βλέπετε... Για να μην πως (πάλι θα με πιάσουν τα γέλια) Για τον “αξιακό του κώδικα” που ρητά έγραφε στο προεκλογικό του φυλλάδιο ότι αποκλείει συγγενείς και φίλους από τα δημόσια ταμεία, και όταν απέκτησε εξουσία και πρόσβαση στα δημόσια ταμεία ούτε τη σύζυγό του, ούτε τον αδελφό του απέκλεισε. Κι άλλα, κι άλλα, αρκεί μια περιήγηση στην “Αλήθεια” για να αντιληφθείτε περί τίνος πρόκειται...
Πάμε στον Βούρο. Είναι επιεικώς αστεία η προσπάθεια ορισμένων (κι εδώ μέσα, στα σχόλια) να ισχυριστούν ότι ο Βούρος περνούσε από την πόλη, είδε φως και μπήκε. Άλλωστε ο ίδιος δεν προσπαθεί καν να κρύψει την εξάρτησή του από την ηγεσία της ΑΕΚ. Στην πρώτη του εμφάνιση στο ΠΠΙΕΔ (παρέα με τον ΑΕΚτζή, αλλά ΟΧΙ Φιλαδελφειώτη/Χαλκηδονιώτη Γιώργο Λιάνη) είπε ότι με τους μόνους που έχει μιλήσει είναι η ΑΕΚ, που, μάλιστα, του έταξαν κιόλα κάποιες διευκολύνσεις εάν εκλεγεί. Δηλαδή ΠΡΩΤΑ μίλησε με την ΑΕΚ, και ΜΕΤΑ ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του. Κι από τότε, δεν έχει δει ΟΥΤΕ έναν μαζικό φορέα της πόλης, ούτε μια συλλογικότητα, μόνο σουλατσάρει στην πόλη κι εκφώνησε ένα λόγο στα εγκαίνια του γραφείου του, που χρειαζόσουν τρία νεροπότητα καφέ μονορούφι, για να μη σε πάρει ο ύπνος από τη βαρεμάρα. Α ναι, εγκαινίασε και γραφείο, έκανε και τη συγκέντρωση που λέγαμε, αυτός που πριν από δυο χρόνια έλεγε στην τηλεόραση ότι “εχω τόσα χρέη, που όταν περνάω έξω από μια τράπεζα χτυπάνε συναγερμοί” ή κάπως έτσι, τέλος πάντων. Μαζί του κι η ομάδα Γεωργαμλή -που διακρίθηκε για την αφωνία της στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και για την ανυπαρξία της στην πόλη- μαζί του κι άλλοι, οι οποίοι συντάσσονται αλλά δεν μας λένε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ για το πολιτικό περιεχόμενο της συμμετοχής τους σε αυτό το συνδυασμό. Άρα, μας επιτρέπουν να σκεφτούμε ό,τι θέλουμε... Η υποψηφιότητα Βούρου αποδεικνύει ένα πράγμα και μόνον: Την ισχύ της ηγεσίας της ΑΕΚ. Δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ πολιτικό χαρακτηριστικό που να την διαφοροποιεί από τις άλλες (όποιος το ανακαλύψει, ας μας το γράψει εδώ στα σχόλια).
Και πάμε στις υποψηφιότητες των δυο βαρώνων: Πρώτα στον Παντελή Γρετζελιά. Μετά το 2002, όταν ετερόκλητες δυνάμεις της πόλης συμμάχησαν για να σταματήσουν την παρουσία του στη δημαρχιακή καρέκλα, εκείνος δεν αποστρατεύτηκε. Κρατούσε ό,τι μπορούσε να κρατήσει από την ισχύ που είχε αποκτήσει επί 12 χρόνια, κι όπου μπορούσε, ανανέωνε τα πρόσωπα που τον στήριζαν και τον ακολουθούσαν. Κάπου εκεί στους τότε"Παπανδρεϊκούς" βρήκε και την Ευτυχία Παπαλουκά, πριν η ίδια τον "δώσει έναντι πινακίου φακής" για να συστρατευτεί με τον Βασιλόπουλο. Στάθηκε απέναντι στον Σταύρο Κόντο και το 2010 που ενοποιήθηκαν η Φιλαδέλφεια κι η Χαλκηδόνα, συμμάχησε με τον μακαρίτη Αποστολάκη και, μετά τον θανατό του, επέβαλε τη χήρα του Έφη Γαϊτανά ως επικεφαλής της Νέας Προοπτικής. Την ίδια Έφη Γαϊτανά που υπονόμευσε ανηλεώς καθ όλη τη διάρκεια της δημαρχιακής της θητείας (2010- 2014), πολιτευόμενος ΕΝΑΝΤΙΟΝ της λαϊκής εντολής. Δημιούργησε τον συνδυασμό “Μπροστά” κι έβαλε μπροστά την Βάσω Αγαγιώτου, με την οποία επίσης συγκρούστηκε σφοδρά, όταν αρνήθηκε να παραιτηθεί υπέρ του ιδίου στο δημοτικό συμβούλιο. Και τώρα, που το ΠΑΣΟΚ έχει “χρίσει” άλλον υποψήφιο, ο Γρετζελιάς ξανακατεβαίνει, με ποιο πολιτικό χαρακτηριστικό; Με ΚΑΝΕΝΑ. Απλώς και μόνο, επειδή είναι ο Γρετζελιάς. Δοξάστε τον! (και ψηφίστε τον) επειδή είναι ο Γρετζελιάς. Μάλιστα...
Ο έτερος των βαρώνων, ο Χάρης Τομπούλογλου, αποφάσισε την υποψηφιότητά του μόλις έμαθε ότι η έφεση για την δικαστική του υπόθεση (έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως για τα αδικήματα της απόπειρας εκβίασης, της παθητικής δωροδοκίας και της οπλοκατοχής, σε ποινή κάθειρξης 8 ετών και 3 μηνών με την έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη, καθώς και χρηματική ποινή 40.300 ευρώ και διετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων) ορίστηκε σε ημερομηνία μεταγενέστερη των δημοτικών εκλογών. Έχει κάνει “πολιτικό κεφαλοκλείδωμα” σε ένα σημαντικό κομμάτι της τοπικής κεντροδεξιάς, η οποία δεν φαίνεται να έχει κανένα πρόβλημα να εκπροσωπείται από έναν άνθρωπο με τις καταδίκες του Τομπούλογλου, έστω κι αν αυτές δεν έχουν τελεσιδικήσει. Ο Τομπούλογλου έχει υπάρξει στο παρελθόν χωρίς να εκλεγεί τόσο υποψήφιος δήμαρχος νέας Χαλκηδόνας, αλλά και υποψήφιος δήμαρχος στον ενοποιημένο δήμο Φιλαδέλφειας- Χαλκηδόνας. Πολιτικά, όμως, τι εκφράζει αυτή η υποψηφιότητα; Την ανανέωση; Το καινούργιο; Την ηθική διάσταση στην πολιτική; Τι, ακριβώς;
Και μετά, πάμε στο χάος: Κωνσταντινίδης, Κοπελούσος και Κουτσάκης, δεν έχουν καταφέρει να κάνουν καθόλου, μα καθόλου αισθητή την προεκλογική τους παρουσία. Ο ένας εκδίδει δελτία τύπου για τις επισκέψεις που έκανε και τους χορούς που παρέστη, ο άλλος φωτογραφίζεται στα καφενεία που περνάει την ώρα του κι ο τρίτος, δεν κάνει τίποτα. Κανένα απολύτως πολιτικό χαρακτηριστικό, που να τους διαφοροποιεί από τους υπολοίπους.
Η μόνη κομματική σταθερά είναι το ΚΚΕ- Λαϊκή Συσπείρωση με επικεφαλής τον Σερετάκη. Αυτό δεν αλλάζει, κι είναι ένα σταθερό -ακίνητο- αμετακίνητο- σημείο αναφοράς για ορισμένους συμπολίτες μας.
Πώς το λέγαν τον στίχο στο ποίημα -αχ, δεν θυμάμαι τον τίτλο του- «...τη μια τη λέγαν Αφροδίτη, και την άλλη Αφροδίτη επίσης...»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ