Μορφή χιονοστιβάδας παίρνει ο εμφύλιος στη Δύναμη Πολιτών, δικαιώνοντας 100% την "Αλήθεια" πρώτη -και μέχρι πρότινος μόνη- στάθηκε όρθια απέναντι στις αντιδημοκρατικές πρακτικές του Άρη Βασιλόπουλου και των πραιτωριανών του. Σειρά παίρνει τώρα η εκλεγμένη γραμματέας της παράταξης αυτής, και δημοτική σύμβουλος που παραιτήθηκε προκειμένου να αναλάβει δημοτικός σύμβουλος ο Άρης Βασιλόπουλος. Μιλάμε για τη Βάλια Ματσουκά, που καταγγέλλει, όπως μπορείτε να διαβάσετε, τα μύρια όσα. Σημειώνω, βέβαια, ότι κι αυτή εκ των υστέρων έρχεται να κάνει τις καταγγελίες, καθώς όλο αυτό τον καιρό ο γιος της, Βαγγέλης Κουμαριανός, είτε ήταν αντιδήμαρχος είτε είχε άλλες θέσεις στη διοίκηση του δήμου, κι όλα ήταν καλά.
Η επιστολή- καταγγελία της Βάλιας Ματσουκά έχει ως εξής:
*****
H Δημοτική Παράταξη «Δύναμη Πολιτών-Αντίσταση, Συμμετοχή, Δημιουργία» δημιουργήθηκε το 2010 με επικεφαλής τον Θ. Μάλλιο με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ (τότε στην αντιπολίτευση) για να εκφράσει σε τοπικό επίπεδο ένα μέρος του λαού μας, για την κατάργηση του Καλλικράτη και των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων στην τοπική αυτοδιοίκηση που είχαν οδηγήσει σε μαζικές απολύσεις και εμπορευματοποίηση των δημοτικών λειτουργιών που επέβαλαν στη χώρα μας οι συγκυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ.
Η Δύναμη Πολιτών πήρε μέρος στις δημοτικές εκλογές το 2010 και κέρδισε μία θέση στην αντιπολίτευση. Το 2014 με πρόταση των μελών της ιδρυτικής συνέλευσης, πολιτών της ΝΦ-ΝΧ, ανένταχτων αγωνιστών της αριστεράς ψηφίστηκε επικεφαλής ο νυν δήμαρχος.
Νέα πρόσωπα και νεαρά άτoμα αποτέλεσαν ένα εναλλακτικό ψηφοδέλτιο με πρόγραμμα, αρχές και ανθρώπινο δυναμικό απέναντι στο τοπικό κατεστημένο. Μετά τη μεγάλη νίκη των δημοτικών εκλογών του 2014, έγινε μεγάλη προσπάθεια και παρουσιάστηκε έργο από τη δημοτική αρχή μαζί με την πλειοψηφία των μελών και των ανθρώπων της αριστεράς που στοιχήθηκαν βοηθώντας την προσπάθεια αυτή.
Η βίαιη επίθεση που δέχτηκε η δημοτική αρχή σε προσωπικό, επικοινωνιακό και πολιτικό επίπεδο όταν αντιστάθηκε στο σχεδιασμό ενός (πολεοδομικού-πολιτιστικού-περιβαλλοντικού-κοινωνικού) πλάνου αλλοίωσης του χαρακτήρα της πόλης μας έφερε κλυδωνισμούς στην παράταξη. Στην αλλοίωση του χαρακτήρα της πόλης εντάχθηκε και η φωτογραφική τροπολογία για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων που πρότεινε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ψηφίστηκε στη Βουλή από όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ για την αρπαγή του Άλσους και του κέντρου της πόλης. Παρόλα αυτά η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου και ένα μικρό μέρος της αντιπολίτευσης και συλλογικοτήτων στάθηκε αξιοπρεπώς υπέρ της πόλης.
Διετέλεσα εκλεγμένη γραμματέας της παράταξης από το 2014 μέχρι το Φεβρουάριο του 2018. Η πολιτική γραμματεία της παράταξης ουσιαστικά λειτούργησε μέχρι το καλοκαίρι του 2017, οπότε παραιτήθηκαν 3 μέλη της. Η γραμματεία έκτοτε δεν λειτούργησε και οι επανειλημμένες προσπάθειές μου να γίνει γενική συνέλευση και λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές απέβησαν μάταιες. Οι προσπάθειές μου να λειτουργήσουμε συνεχίστηκαν μάταια. Δεν θέλησα να χρησιμοποιήσω το δικαίωμα που μου έδινε το καταστατικό, να καλέσω γενική συνέλευση με συλλογή υπογραφών από τα μέλη κόντρα στη θέληση του δημάρχου. Πίστεψα ότι θα ήταν πλήγμα στην παράταξη και θα παρέκαμπτα το δήμαρχο. Λάθος μου, γιατί δημιουργήθηκε η εντύπωση στα μέλη της παράταξης πως απέχω από τα καθήκοντα μου.
Τον Φεβρουάριο του 2018 στην παραίτησή μου από γραμματέας επεσήμανα πως υπάρχουν σοβαρά προβλήματα πολιτικού προσανατολισμού. Τόνισα ότι διαπιστώνουμε καθημερινά στα μέλη μας προβληματισμούς που δεν αντιμετωπίζουμε πολιτικά αλλά τα αποσιωπούμε. Θα μπορούσαμε με ανοιχτή συζήτηση και γόνιμη αντιπαράθεση να δουλέψουμε δημιουργικά. Αντί γι’αυτό, ο δήμαρχος ακολούθησε μία παρελκυστική τακτική συνεχών αναβολών με αποτέλεσμα να διαιωνίζονται τα προβλήματα και να δημιουργούνται κι άλλα. Η αιτία ήταν να μην αναδειχθούν οι διαφωνίες, παρά μόνο στο χρόνο που θα βόλευε το σχεδιασμό του δημάρχου. Δεν θέλησε να υπάρχει κριτική ούτε πολιτική αντιπαράθεση. Δεν αντιλήφθηκε ότι όταν η κριτική δεν είναι πλέον ανεκτή, είναι απαραίτητη όσο ποτέ; Μήπως όπως φάνηκε, είχε ήδη πάρει τις αποφάσεις του;
Έτσι ξαφνικά γίναν «ψεύτες και συκοφάντες» οι από την αρχή στενοί συνεργάτες του. Μέλη και στελέχη που «έβγαιναν από τα ρούχα τους» κάθε φορά με τα προβλήματα που δημιουργούσε η αντιδήμαρχος κ. Παπαλουκά, τώρα έχουν χάσει τη μνήμη τους.
Μετά από αυτές τις πολιτικές συμπεριφορές, οι προβληματισμοί ότι οι παραιτηθέντες και εγώ δεν ήρθαμε στη γενική συνέλευση είναι αστείοι. Η Γενική Συνέλευση έμεινε «στον πάγο» τόσο καιρό και τώρα τη θυμήθηκαν. Όταν ζητήθηκε η παραίτηση της κ. Αναγνώστου δεν υπήρχαν τέτοιες ευαισθησίες. Όταν το Φεβρουάριο ζητούσα σύγκληση της Γ.Σ. δεν άκουγε κανείς. Όταν αλλάζει η πολιτική ταυτότητα της Παράταξης όλα παραμένουν «μέλι-γάλα».
Λυπάμαι (και λίγα λέω) που μένει για μένα στη μέση το έργο που πίστεψα και αγάπησα μέσα από τη δράση χρόνων που είχα στην αυτοδιοίκηση. Δεν έχω προσωπικές φιλοδοξίες και οι διαφορές μου δεν είναι προσωπικές, οι διαφορές που μας χωρίζουν είναι πολιτικές.
Ο αυτοσκοπός της επανεκλογής οδηγεί μακριά από την πραγματική πολιτική. Χωρίς συλλογικά όργανα αντί να ανοίξει τα χαρτιά του, ο Δήμαρχος σύρθηκε σε πολιτικές επιλογές από εδώ και από εκεί. Με αυτούς τους όρους δεν ήταν δυνατή ούτε πολιτική συμφωνία κυρίων, ούτε πολιτική διαφωνία κυρίων. Σιγά-σιγά, αφομοιώθηκε από τους τοπικούς μηχανισμούς εξουσίας, προσέγγισε πολιτικά το τοπικό κατεστημένο παραγόντων, την εκκλησία και την τοπική επιχειρηματικότητα. Δεν έχει τόση σημασία αν είναι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ. Για το παιχνίδι αυτό, θυσίασε δημοτικούς συμβούλους και ιδρυτικά μέλη της παράταξης που τον στήριξαν στα δύσκολα (Λάλος-Πάνος-Κουμαριανός-Πρελορέντζος-Γαβριηλίδης) για να καλύψει αυτούς που είναι διατεθειμένοι να κάνουν ό,τι τους ζητήσει.
Δεν ανήκω εδώ και καιρό σε αυτή την «αριστερά» που θέλει έτσι να λέγεται σήμερα και λερώνει τους αγώνες και τις θυσίες που έγιναν στον τόπο (μετά από το Δημοψήφισμα του «ΟΧΙ» αποχώρησα από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ). Η πολιτική του «εφικτού» του ΠΑΣΟΚ, έγινε τώρα συμβιβασμός με τα μνημόνια.
Αυτές οι πρακτικές δεν έχουν θέση στην αριστερά και υπηρετούν μόνο τη διατήρηση στην εξουσία. Η αριστερά δε χρειάζεται άλλους πολιτικούς καριέρας. Αυτό που χρειάζεται σήμερα η αριστερά είναι η γείωση με τον κόσμο και την τοπική κοινωνία, η ειλικρίνεια στα προβλήματα. Η τοπική αυτοδιοίκηση που στηρίζω είναι αυτή που αγωνίζεται, που διεκδικεί από την κεντρική εξουσία για τα συμφέροντα των κατοίκων και της πόλης.
*****