Την ώρα που στην Ελλάδα την επικαιρότητα μονοπωλεί η κλαυσιγελική εικόνα των υποψηφίων καναλαρχών να κλείνονται στα κελιά της Γραμματείας Ενημέρωσης για να δώσουν «κανένα φράγκο» στην κυβέρνηση υπό το πρόσχημα της λήψης άδειας τηλεοπτικού σταθμού πανελλήνιας εμβέλειας, την ίδια αυτή ώρα στον υπόλοιπο κόσμο κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες μορφές των νέων πολέμων της παγκοσμιοποίησης, των νέων συμμαχιών και των νέων αντιθέσεων, πρωτόγνωρες κι οι μεν κι οι δε, που θα συναντήσουμε στο άμεσο μέλλον.
Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να επιβάλει στην Apple την -αναδρομική, παρακαλώ...- καταβολή των φόρων που της αναλογούν, ύψους 13 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ιρλανδία, ανοίγει την αυλαία των νέων πολέμων, των οποίων πρόκειται να γίνουμε μάρτυρες στο εγγύς μέλλον.
Η Κομισιόν, λοιπόν, επιβάλλει στην Apple να πληρώσει τους φόρους της στην Ιρλανδία, η κυβέρνηση της οποίας διαφωνεί (!) και μάλιστα απειλεί να προσφύγει στα διεθνή δικαστήρια εναντίον της απόφασης των Βρυξελλών. Δηλαδή μια πολυεθνική εταιρεία (Apple) έχει ταυτόσημα συμφέροντα και άποψη με μια κυβέρνηση (Ιρλανδία) και ένα ομοσπονδιακό κράτος (ΗΠΑ), απέναντι σε μια άλλη υπερεθνική αρχή (Ευρωπαϊκή Επιτροπή).
Νέοι διαχωρισμοί, νέες αντιθέσεις, πρωτοφανείς συμμαχίες κεφαλαίου και πολιτικής εξουσίας, σύγκρουση αυτού του ομίλου συμφερόντων με άλλη πολιτική εξουσία, απειλή για ακύρωση συζητήσεων και συμφωνιών (ΤΤΙΡ) που φιλοδοξούν να αλλάξουν τη μορφή και τους όρους λειτουργίας του παγκοσμίου εμπορίου κι άλλες, πρωτόγνωρες παράμετροι, φιλοτεχνούν το τοπίο των νέων πολέμων του μέλλοντος.
Το διακύβευμα, πίσω από τις εκατέρωθεν ανακοινώσεις, είναι εξίσου ενδιαφέρον: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την απόφασή της, στέλνει καθαρό μήνυμα: Οι επιχειρήσεις και μάλιστα οι πολυεθνικές, πολλαπλώς κερδοφόρες, είναι ώρα να πληρώσουν τους φόρους τους, αφήνοντας στην άκρη πρακτικές ετών, όπως οι «συμβουλές» και η «τεχνοκρατική υποστήριξη» στην κατάρτιση των φορολογικών νομοσχεδίων που φέρνουν οι κυβερνήσεις στα Κοινοβούλια και τα περιβάλλουν με την ισχύ της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, τις ενδοομιλικές συναλλαγές κλπ.
Η άλλη πλευρά, υποστηρίζει ότι η δημιουργία εκ μέρους της Apple περισσότερων από 5000 θέσεων εργασίας στην Ιρλανδία, επιτρέπει στην κυβέρνηση του Δουβλίνου να διευκολύνει τη διατήρηση αυτών των θέσεων εργασίας και δημιουργία ακόμα περισσότερων, με αντάλλαγμα την ειδική φορολογική μεταχείριση.
Ουσιαστικά πρόκειται για ιεράρχηση προτεραιοτήτων δηλαδή για μια αμιγώς και κατεξοχήν πολιτική διαφωνία. Η άποψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφέρεται όχι σε ένα κράτος με τις παθογένειες του ελληνικού, που επιχειρεί να εισπράξει απίστευτα υψηλή φορολογία, για να την ρίξει στο «πίθο των Δαναΐδων», που –όπως τα κρατικά ταμεία- δεν έχει πάτο και δεν γεμίζει ποτέ. Μιλάμε για κράτη οργανωμένα, με ουσιαστικές δυνατότητες άσκησης κοινωνικής πολιτικής για τις οποίες όμως χρειάζεται ουσιαστική πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής. Από την άλλη μεριά, Ιρλανδία και Apple διακηρύσσουν ότι προτεραιότητα είναι η διατήρηση των χιλιάδων θέσεων εργασίας της εταιρείας στη χώρα, και δημιουργίας ακόμα περισσότερων.
Τα νέα διλήμματα, οι καινοφανείς διαχωρισμοί, οι συμμαχίες που ως τώρα θεωρούνταν πλήρως ετερόκλητες, είναι τα νέα δεδομένα που η υπόθεση της Apple φέρνει στη διεθνή επικαιρότητα και συζήτηση.
Εμείς, εδώ, έχουμε στραμμένη την προσοχή μας στο πόσες αλλαξιές πήρε μαζί του ο κάθε υποψήφιος καναλάρχης που από χθες το πρωί κτυπάει «τζογαδόρικα» τη δυνατότητα συμμετοχής του στο νέο τηλεοπτικό τοπίο...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: