του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Ωραίο αεράκι είχε χθες το βράδι, πήρα τη φαμίλια και τον Κάρλο κι είπαμε να περπατήσουμε λιγάκι -ως πολύ... Ο δρόμος μας έφερε στην πλατεία Πατριάρχου, από τον πεζόδορμο της Δεκελείας (από τη μεριά της Νέας Χαλκηδόνας) κάναμε αριστερά, περάσαμε μπροστά από το "Πας Γυρεύοντας" και το "Barsol" και κινηθήκαμε προς τη Φαναρίου για να βγούμε Επταλόφου και μετά πάλι Δεκελείας προς Χαλκηδόνα.
Πριν αφήσουμε την πλατεία, πριν δηλαδή μπούμε στο δρομάκι της Φαναρίου, βλέπω καταμεσίς της πλατείας, δίπλα στο πεζοδρόμιο, δυο τεράστιους κάδους απορριμμάτων, ο ένας "κανονικός" κι ο άλλος "της ανακύκλωσης", ορθάνοιχτους. Βράδυ καλοκαιριού, με ζέστη και στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης μας, ένα αποκρουστικό θέαμα... Και δεν συνοδευόταν από την εξίσου αποκρουστική μυρωδιά, γιατί εκεί ακριβώς έκανε ρεύμα προς τη Φαναρίου (δηλ, προς το χώρο του σχολείου Σπαθάρη) και προφανώς το ρεύμα "έπαιρνε μαζί του" τις ανυπόφορες δυσωδίες.
Είναι εικόνα πόλης αυτή; Ούτε το πιο κεντρικό της σημείο δεν μπορούμε, τελικά, να διαφυλάξουμε; Αν δεν μπορούμε να κρατήσουμε καθαρή και περιποιημένη την πλατεια Πατριάρχου, τι θα κάνουμε με τα στενά και την περιφέρεια της πόλης μας; Και το να ρίχνουμε κατάρες στο δήμο είναι το πιο εύκολο, κι εγώ μαζί σας είμαι, γιατί όχι; Αλλά, σας ρωτάω, μεταξύ μας και εντίμως: Δεν υπήρξε ένας χριστιανός να βάλει ένα πλαστικό γάντι και να κλείσει τους ρημαδοκάδους; Μόνο και μόνο για να μη φαίνεται αυτό το αληθινά αποκρουστικό θέαμα, όχι γι άλλο λόγο. Καλά, το συνεργείο του δήμου μπορεί και να τους έκλεισε, μπορεί και όχι, δεν ήμουν εκεί, δεν ξέρω. Αλλά οι κάδοι, ρε παιδιά, ήταν ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΟΙ. Έντεκα η ώρα το βράδυ, καλοκαίρι, τίγκα στον κόσμο η πόλη μας.
Οι ευθύνες του δήμου, και του κάθε δήμου, είναι δεδομένες. Αλλά, ας το παραδεχτούμε. Πολλοί από εμάς, τους πολίτες αυτής εδώ της πόλης, ή έχουμε συμβιβαστεί με την τριτοκοσμική εικόνα, ή στο κάτω- κάτω της γραφής δεν μας νοιάζει, μας είναι αδιάφορο αν η πόλη θα είναι καθαρή ή βρωμικη. Ξέρω και γω τι να πω; Κι έτσι, δεν κάνουμε ούτε την ελάχιστη κίνηση να έχουμε τη Φιλαδέλφεια και τη Χαλκηδόνα λίγο πιο όμορφη. Λίγο, όχι πολύ.
Σκεφτείτε τώρα την εικόνα: Δυο κάδοι χάσκουν ορθάνοιχτοι, δίπλα- δίπλα, από κάτω κατσαριδομάνι, και στα είκοσι μέτρα το Barsol γεμάτο κόσμο, ενώ στη γωνία (λιγότερο από είκοσι μέτρα) κάποιοι απολάμβαναν το παγωτό τους και δίπλα στην πίτσα τους. Κι από την απο δώ μεριά να τα σουβλάκια, να τα παγωτά, να οι μεζέδες. Δίπλα στους ανοικτούς κάδους.
Ναι, ο δήμος φταίει. Αλλά, με το χέρι στην καρδιά: Φταίει ΜΟΝΟ ο δήμος; Εμείς; οι πολίτες; Καθόλου;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: