Των Graciela Chichilnisky και C. J. Polychroniou
Μετά την έγκριση του πρωτοκόλλου του Κιότο το 1997, το ζήτημα της αλλαγής του κλίματος εισέρχεται στην δημόσια συνείδηση ολοένα και περισσότερο, αλλά η δημόσια πολιτική έχει μείνει πίσω. Οι περισσότεροι πολιτικοί ηγέτες στον κόσμο δεν κάνουν σχεδόν τίποτα για να αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα.
Δυστυχώς, οι συνεχιζόμενες συνομιλίες για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι (COP21) φαίνεται να είναι μία ακόμη επανάληψη στη ρητορική της αμεσότητας, και άλλος ένας γύρος των τελετουργικών της αδράνειας. Σχεδόν όλοι οι ηγέτες του κόσμου συγκεντρώθηκαν στη Γαλλία για να υπογραμμίσουν ότι η αλλαγή του κλίματος είναι σε οριακό σημείο, αλλά οι πιθανότητες επίτευξης συμφωνίας για μια αποτελεσματική παγκόσμια στρατηγική που στόχο θα έχει την αντιμετώπιση της ενδεχόμενης καταστροφής παραμένουν τουλάχιστον ισχνές.
Αυτό είναι ειρωνικό, δεδομένου ότι υπάρχει μια λύση στην πρόκληση της κλιματικής αλλαγής, η οποία θα πρέπει να γίνει αποδεκτή και από τις πλούσιες και από τις φτωχές χώρες. Βρίσκεται σε νέες, καινοτόμες, διαθέσιμες τεχνολογίες που είναι ικανές να καταστρέφουν ή να συλλέγουν τις εκπομπές ρύπων από τον αέρα.
Το πρόβλημα ανέκαθεν εντοπιζόταν στο να βρεθεί λύση που θα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή χωρίς να θυσιάζεται η ανάπτυξη. Αυτό ήταν το σημείο που έθιξε ο πρωθυπουργός της Ινδίας Narendra Modi κατά την πρώτη ημέρα της σύσκεψης στο Παρίσι, όταν μίλησε για "κλιματική δικαιοσύνη" αντί της αλλαγής του κλίματος. Η θέση του ήταν σαφής: Το θέμα των εκπομπών δεν πρέπει να σταθεί στο δρόμο της ανάπτυξης για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Γιατί θα πρέπει να πληρώνουν το τίμημα για τη ζημία που έχουν προκαλέσει στο περιβάλλον οι προηγμένες χώρες που πάντοτε εκπέμπουν τους περισσότερους ρύπους από την αυγή της βιομηχανικής επανάστασης;
Όμως, όπως και οι υπόλοιποι, ο Modi φαίνεται να αγνοεί ότι η αρνητική σε άνθρακα τεχνολογία είναι ο ισχυρότερος σύμμαχός μας σε αυτό τον αγώνα Τιτάνων. Οι ηγέτες δεν γνωρίζουν τις εξελίξεις στην τεχνολογία άνθρακα, όπως αυτή που χρησιμοποιείται από την Global Thermosat, μια εταιρεία που δημιουργήθηκε το 2010 από έναν από εμάς (Graciela Chichilnisky) και τον φυσικό Peter Eisenberger. Η Global Thermosat, που βασίζεται σήμερα στη Silicon Valley, συλλαμβάνει το διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα και στη συνέχεια το επαναχρησιμοποιεί σε ποικιλία προϊόντων, καθαρίζοντας τον αέρα κα παράλληλα συμβάλλοντας στην περαιτέρω ανάπτυξη.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν επίγνωση της παλαιότερης τεχνολογίας δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα, δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS), αλλά πρόκειται για μία πολύ ακριβή διαδικασία και στην καλύτερη περίπτωση ουδετεροποιεί τον άνθρακα. Αυτή η τεχνολογία δεν απομακρύνει τον άνθρακα που είναι ήδη στην ατμόσφαιρα, όπως προέτασσε η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) το 2013 κατά την πέμπτη έκθεση αξιολόγησης, η οποία ανέφερε ότι η απομάκρυνση του άνθρακα είναι απαραίτητη προκειμένου να αποτραπεί η καταστροφική αλλαγή του κλίματος.
Υπάρχουν και άλλες τεχνολογίες που αντιμετωπίζουν τον άνθρακα, όπως CarbonCure, η οποία απομονώνει το CO2, αλλά δεν απομακρύνει τον άνθρακα από τον αέρα. Υπήρξαν και άλλες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση, όπως εκείνη που υποστηρίζεται από τον Bill Gates. Η μηχανική του άνθρακα που υποστηρίζει ο Bill Gates, δεν έχει αποδειχθεί πλήρως ως αποτελεσματική, ενώ φαίνεται πολύ ακριβή μέχρι στιγμής, αφήνοντας τη Global Thermostat ως μοναδική επιλογή.
Η τεχνολογία ενάντια στον άνθρακα είναι η πιο ελπιδοφόρα διέξοδος από τον εφιάλτη της κλιματικής αλλαγής. Η στρατηγική της Global Thermostat για την απομάκρυνση του CO2 δεν είναι μόνο εφικτή, αλλά κρίσιμη.
Ωστόσο, η τεχνολογία ενάντια στον άνθρακα έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει όσον αφορά την αποδοχή από το κοινό. Η Global Thermostat θα πρέπει να επεκταθεί σε παγκόσμια κλίμακα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ζημιών που προκλήθηκαν στο περιβάλλον από τις εκπομπές της διαδικασίας παραγωγής. Αλλά είναι ήδη μια πραγματικότητα: η επιστημονική και η κοινότητα χάραξης πολιτικής πρέπει να λειτουργήσουν μαζί προκειμένου να σώσουν τον πλανήτη.
Οι πολιτικές που καθορίζουν το ανώτατο όριο εκπεμπόμενων ρύπων από μόνες τους δεν αρκούν για να ελέγξουν τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αλλά η ανθρώπινη εφευρετικότητα είναι μια άλλη ιστορία. Το μέλλον εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά πρέπει να κάνουμε περισσότερα από το να το ονειρευόμαστε.
*****
Η Graciela Chichilnisky είναι καθηγήτρια οικονομικών και στατιστικών στο Πανεπιστήμιο Columbia και δημιουργός και συγγραφέας του Kyoto Protocol Carbon Market. Είναι Διευθύνων Σύμβουλος και συνιδρυτής της Global Thermostat. Ο C.J. Polychroniou είναι πολιτικός οικονομολόγος ο οποίος έχει διδάξει και εργαστεί σε πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. capital
δεν βρέθηκαν σχόλια επισκεπτών...