Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Γράφω αυτό το κείμενο, βαθιά προβληματισμένος. Είμαι ενεργός πολίτης εδώ και σχεδόν 40 χρόνια, είμαι και πατέρας τριών παιδιών, που σημαίνει ότι έχω ανάγκη να νοιάζομαι για τη σημερινή, αλλά και για την αυριανή κοινωνία στην οποία ζούμε. Κι όταν βλέπω τη λογική της σβάστικας να εμφανίζεται δίπλα μου ,μα ακριβώς δίπλα μου, είμαι υποχρεωμένος να ανησυχώ. Ξέρω ότι σήμερα η λέξη «φασίστας» είναι η πιο εύκολα χρησιμοποιημένη. Εκεί που άλλοτε έλεγες τον άλλο «κομμούνι» κι ας μην ήταν, «μίασμα» ή «συνοδοιπόρο» κι ας μην ήταν, σήμερα του ρίχνεις κατάμουτρα ένα «είσαι φασίστας, ρε», κι ας μην είναι. Το ξέρω αυτό.
Αλλά, αυτό είναι άλλο, και να βλέπεις το λογική του ναζισμού ολοζώντανη δίπλα σου, είναι άλλο. Και δυστυχώς, στις μέρες μας συμβαίνει αυτό το δεύτερο.
Ας αναφερθώ πρώτα στα πραγματικά περιστατικά: Κάπου διάβασα ότι τρεις νεαροί ανέβηκαν πάνω σε ένα υψηλό βουνό κι εκεί φωτογραφήθηκαν με το κασκόλ της ΑΕΚ. Είμαστε η πόλη της ΑΕΚ, δεν το κάνει κι ο καθένας κάθε μέρα να ανεβαίνει πάνω στα ψηλά βουνά, είπα να το αναδημοσιεύσω. Έβαλα και την πηγή, να μην έχω πρόβλημα και το ανάρτησα.
Την ίδια μέρα, λίγο μετά την ανάρτηση, λαμβάνω στο inbox του λογαριασμού μου στο facebook (παράλληλα με ένα σχόλιο κάτω από την ανάρτηση στην Αλήθεια» ένα μάλλον αγενές κείμενο που μου ζητούσε επιτακτικά να κατεβάσω την ανάρτηση. Ο αγενώς αιτούμενος ήταν, όπως μου είπε, ένας από τους τρεις που είχαν ανέβει στο βουνό. Στο ερώτημά μου «γιατί;», αφού το δημοσίευμα ήταν απολύτως θετικό για εκείνους που έκαναν αυτή την ανάβαση, μου απάντησε ότι η Αλήθεια είναι ό,τι πιο ξένο για την ΑΕΚ κι ότι δεν θέλει να δημοσιεύω πράγματα που τον αφορούν. Λίγο αργότερα, το ίδιο αίτημα με την ίδια αγένεια μου έστειλε κι άλλος χρήστης στο facebook, που έλεγε ότι ήταν ένας άλλος από αυτούς που ανέβηκαν στο βουνό.
Όπως τους απάντησα, εάν το αίτημα είχε διατυπωθεί με έναν ευγενικό τρόπο, καθώς οι αναρτήσεις στην Αλήθεια δεν γίνονται κατόπιν... δημοκρατικών διαδικασιών στο φατσοβιβλίο ή αλλού, αν λοιπόν μου είχαν ζητήσει να αφαιρέσω από την ιστοσελίδα την οποία διαχειρίζομαι, την ανάρτηση με ευγενικό τρόπο, προφανώς θα το έκανα (σιγά και την είδηση, ότι κάποιοι άνοιξαν ένα κασκόλ της ΑΕΚ κι έβγαλαν φωτογραφία). Τους είπα όμως ότι δεν θα κατεβάσω την ανάρτηση, λόγω του ύφους του αιτήματος. Κι επειδή ο ένας επέμεινε στα «γαλλικά», κι επειδή έχω αποφασίσει να απαντώ στον καθένα ανάλογα με τη γλώσσα που μου απευθύνεται, τον στόλισα κι εγώ με τα δικά μου «γαλλικά».
Κι αφού τα «γαλλικά» τελείωσαν, τον ρώτησα –αφού του ζήτησα να μου απαντήσει αν θέλει χωρίς ύβρεις- τι ήταν εκείνο που τον «χάλασε», και μου επετέθη, αφού η ανάρτηση ήταν θετική για εκείνους που ανέβηκαν στο βουνό. Η απάντησή του με ανατρίχιασε. Μου έγραψε ότι δεν θέλει να έχει καμία παρουσία στην Αλήθεια γιατί «είμαστε διαφορετικοί ανθρωπότυποι». Προσέξτε τη λέξη. Ανθρωπότυποι!. Πόσο κοντύτερα στα ιδεώδη του Χίτλερ μπορεί να βρεθεί κάποιος, που μιλά για «ανθρωπότυπους»; Δηλαδή τι διαφορετικό έλεγε και πίστευε το Γ’ Ράιχ για τους Εβραίους; Ή για τους κομμουνιστές;
Θα μου πει κάποιος: Καλά ρε φίλε, εσύ τώρα ξύπνησες; Την άνοδο της Χρυσής Αυγής δεν την έχεις πάρει χαμπάρι; Από ποια κοινωνικά και πολιτικά στρώματα τρέφεται αυτή η άνοδος δεν έχεις πάρει μυρωδιά;
Σωστά. Όποιος τα ρωτήσει αυτά έχει δίκιο. Αλλά, έτσι είναι η Δημοκρατία. Βλέπει το τέρας που επελαύνει και νομίζει ότι κάπου κοντά της, θα σταματήσει για κάποιο λόγο, ανεξήγητο. Γιατί, πώς να το πω; Αν εκείνος που πιστεύει σε διαφορετικούς «ανθρωπότυπους» είναι φασίστας εκ πεποιθήσεως, ξέρεις ποιον και πώς να τον πολεμήσεις. Αλλά αν φασίζει από άγνοια, τότε τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα, και πιο πολύπλοκα. Γιατί αυτόν, (τον εξ αγνοίας ή εξ ελαφρότητας όσων ασκούν τη Δημοκρατία) εξελιγμένο σε φασίστα, δεν τον χαρίζεις στα τάγματα εφόδου και τους φαιοχίτωνες. Τον διεκδικείς για λογαριασμό της Δημοκρατίας.
Δεν ξέρω αν μπορώ να σας μεταδώσω την αγωνία μου. Ο τύπος που πιστεύει σε διαφορετικούς «ανθρωπότυπους» όσων έχουν άλλη από τη δική του άποψη, πίνει καφέ δίπλα μας, σε μια καφετέρια της Δεκελείας ή της Σάρδεων, το καταλαβαίνετε; Κι όταν το τέρας αποφασίσει να κάνει την εμφάνισή του, δεν θα χρειαστεί παρά να διανύσει δυο τρία μέτρα μέχρι να φτάσει σε μας.
Το τέρας, ακόμα κι αν το ίδιο δεν το συνειδητοποιεί, υπάρχει κι είναι ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ.-