του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Δεν είναι η αριστερά που μάχεται το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Είναι μόνο μια χούφτα «κολλημένοι». Μια χούφτα άνθρωποι, «στον κόσμο τους». Θεωρούν –και δεν έχουν καν τη συστολή να το κρύβουν, το γράφουν και το λένε φόρα παρτίδα- ότι αυτοί εκπροσωπούν «τα λαϊκά συμφέροντα» (ποιος τους το ζήτησε;) κι όοοοοολοι οι άλλοι, Βουλή, Μέσα Ενημέρωσης, επιχειρήσεις, δεν υπάρχουν επειδή το θέλουν οι πολλοί, αλλά επειδή... μάλλον επιβλήθηκαν ή δεν ξέρω τι άλλο ονειρεύονται οι "κολλημένοι".
Μπροστάρης σε αυτή την εκστρατεία του παραλόγου -δυστυχώς...- είναι η δημοτική Αρχή και ο δήμαρχος Άρης Βασιλόπουλος, που έχει αφιερωθεί στο να κτίσει μια δική του, προσωπική πολιτική καριέρα πάνω στην πλατφόρμα «όχι στο γήπεδο με κάθε τρόπο» και στην προσπάθειά του αυτή, όπου τρώει τη μία ήττα πίσω από την άλλη, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις αλλεπάλληλες ήττες για να το παίξει «θύμα» και να ελκύσει, έτσι, όχι τη λογική, αλλά το συναίσθημα του πολίτη. Δηλαδή την ψήφο από... λύπηση... Κι από πίσω, όπως θα δείξω σε επόμενη ανάρτηση, στοιχίζονται οι λίγοι κολλημένοι εναντίον του γηπέδου, που στα όνειρά τους έχουν ταυτίσει αυτή την αποστολή με... την πτώση του καπιταλισμού. Για γέλια, ασυγκράτητα...
Ένας από αυτούς έχει αναπτύξει στον «κόσμο» του την απίστευτης ιστορικής χυδαιότητας άποψη, ότι δήθεν «η ΑΕΚ αποξενώθηκε από τη Φιλαδέλφεια από την εποχή της χούντας». Πού στηρίζεται αυτή η άποψη; Πώς τεκμηριώνεται; Από πού προκύπτει; Αυτά τα ερωτήματα δεν έχουν απάντηση, γιατί είναι λογικά ερωτήματα. Και τα λογικά ερωτήματα αδυνατούν να στηρίξουν μια παράλογη, εξωπραγματική, «τρελή» άποψη. Δείχνουν μόνο το μέγεθος του «κολλήματος» όσων επικαλούνται τέτοιες αερολογίες. Πρόκειται για παραλήρημα.
Ας μάθουν λοιπόν οι άσχετοι με τη ζωή της πόλης, που φιλοδοξούν να την... καθοδηγήσουν (τρομάρα τους...) ότι μετά τη χούντα, η ΑΕΚ μεγαλούργησε κι η Νέα Φιλαδέλφεια έγινε γνωστή σε όλη την Ευρώπη. Έφτασε στους «4» του ΟΥΕΦΑ, ήλθαν εδώ προσωπικότητες του ευρωπαϊκού αθλητισμού και ποδοσφαίρου είτε ως παράγοντες είτε ως ποδοσφαιριστές. Έδωσε η ΑΕΚ ευκαιρίες σε φτωχά παιδιά που είχαν ταλέντο στο ποδόσφαιρο, πολλή όρεξη, έκαναν θυσίες και μεγάλες προσπάθειες, να ζήσουν το όνειρό τους και να γίνουν πλούσια. Ο Λουκάς Μπάρλος αποτέλεσε από τότε κι αποτελεί ακόμα και σήμερα (μια μικρή, ελάχιστη επαφή των "κολλημένων" με τη ζώσα τοπική κοινωνία θα το απεδείκνυε) ένα σύμβολο του πώς μπορεί ο παράγοντας του αθλητισμού να προσφέρει στην ομάδα του και να την κάνει ακόμα πιο μεγάλη από όση την παρέλαβε. Ήλθαν μεγάλοι προπονητές, εκπληκτικοί παίκτες, οι τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές μεταδόσεις των αγώνων της ΑΕΚ δονούσαν ολόκληρη την πόλη. Είμαι ο ίδιος μάρτυρας και μετέχων, ότι χιλιάδες παιδιά της Φιλαδέλφειας, μετά το σχολείο, αντί να στριμωχτούν σε σφαιριστήρια και άλλες όχι και τόσο καλές δραστηριότητες, πήγαιναν στο γήπεδο, άλλα για να αθληθούν, άλλα για να δουν την προπόνηση, άλλα... πώς να το πω για να το καταλάβουν οι παντελώς άσχετοι;... για να «μυρίσουν» τον αέρα της μεγάλης ομάδας, για την οποία μιλούσε όλη η Ελλάδα και η οποία βρισκόταν ΕΚΕΙ, Φωκών και Καππαδοκίας, στη γειτονιά τους.. Πόσοι από σας που με διαβάζετε, δεν "βλέπετε" τον εαυτό σας σε αυτή την περιγραφή; .
Κι έρχεται ο κάθε αυτόκλητος «σωτήρας» του κόσμου, να φτύσει κατάμουτρα τη νέα γενιά της πόλης, επί δεκαετίες. Τους 20άρηδες του 1980, που σήμερα κοντεύουν τα εξήντα. Τους 18άρηδες του 2000 που πλησιάζουν τα σαράντα. Αλλά και τη σημερινή νέα γενιά, που μεγαλώνει με τις αφηγήσεις των παλαιοτέρων για την ΑΕΚ και το γήπεδο, έρχεται λοιπόν ο αυτόκλητος «σωτήρας» χωρίς καμία νομιμοποίηση, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, να μας πει ότι η ΑΕΚ αποξενώθηκε από την πόλη μετά τη χούντα ΚΑΙ ΑΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Μιλάει ο πιο αποξενωμένος κάτοικος αυτής της πόλης για αποξένωση. Μα υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή από την αναίσχυντη παραχάραξη της πραγματικότητας;
Όλα αυτά θα ήταν ένα σίριαλ κωμικών επεισοδίων, κάτι σαν το «λατρεμένοι μου γείτονες» ή το «παρά πέντε» με τη Ζούμπι και τη Θεοπούλα, και θα μας πρόσφερε άφθονο γέλιο, εάν δεν είχε επιχειρήσει να το κάνει πολιτική παντιέρα η υπό τον Άρη Βασιλόπουλο δημοτική Αρχή της πόλης. Μια δημοτική Αρχή που ΕΞΑΠΑΤΗΣΕ τους πολίτες, λέγοντας προεκλογικά ότι είναι υπέρ του γηπέδου και απλώς ζητεί κάποιες εγγυήσεις- ένα αίτημα που κι εμένα και σε πολλούς άλλους μας φάνηκε πολύ λογικό- και που όμως απέχει έτη φωτός από την επί διετία λυσσαλέα και με κάθε μέσο πολεμική εναντίον της ΑΕΚ.
Έρχεται λοιπόν ο κολλημένος σταλινικός, ο μπαμπάς του wannabe καπετάνιου της αναρχίας, να μας πει ότι η ΑΕΚ μετά τη χούντα δεν έχει σχέση με τη Νέα Φιλαδέλφεια... Κι αυτό εμείς αντί να το κάνουμε νούμερο επιθεώρησης, πρέπει, λέει, να το αντιμετωπίσουμε με... πολιτικά επιχειρήματα.
Ε λοιπόν, νούμερο επιθεώρησης είναι, και μάλιστα κακόγουστης. Επιπέδου Μάρκου Σεφερλή. Ως εκεί φτάνει. Κι ως εδώ φτάνουν τα τερτίπια και οι ονειρώξεις περί «προλεταριακής επανάστασης ενάντια στο κεφάλαιο, το Μελισσανίδη και τα συμφέροντα», στην πλάτη της Νέας Φιλαδέλφειας και της ΑΕΚ.
Σιγά μην αφήσουμε τις επόμενες γενιές της πόλης, βορά στα κόμπλεξ σας.-
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Στην πραγματικότητα δεν θέλουν την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια
Πλήρης επιβεβαίωση της "Αλήθειας"
Ω! Απόλλωνα!
"Θανάση, θα έλθω να έλθω να μου δώσεις να ξεγεννήσω μια γυναίκα"
Μια συνέντευξη αποκαλυπτική για τις πραγματικές προθέσεις Βασιλόπουλου
Μπερδεύουν ακόμα την ΑΕΚ με την Πέρα Κλουμπ
Ο πρώτος που παρανομεί
Μεγάλη η ευθύνη των οπαδών της ΑΕΚ
Μη διχάζετε άλλο την πόλη κύριε δήμαρχε. Πάρτε ενωτικές πρωτοβουλίες, τώρα!
Μια ανακοίνωση του δήμου, που θα μείνει στην ιστορία