του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Προσωπικά τον πιστεύω τον Άρη Βασιλόπουλο, όταν λέει ότι θέλει την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά όχι αυτό το γήπεδο. Ειλικρινά τον πιστεύω- γιατί να μην τη θέλει; Γιατί ντε και καλά να βάζει απέναντί του χιλιάδες οπαδούς της ΑΕΚ; Αν η ΑΕΚ φτιάξει ένα γήπεδο όπως το θέλει ο κ. Βασιλόπουλος, γιατί να μην τη θέλει;
Το ίδιο ισχύει και για τους αριστερούς συμπολίτες μου, που νομίζουν ότι έχουν ξαφνικά μεταμορφωθεί σε «θεματοφύλακες της πόλης», δικαίωμα που έχουν μόνο αυτοί, γιατί μόνο αυτοί είναι «γνήσιοι» εκφραστές μιας πόλης που οι ίδιοι έχουν αυθαίρετα –κι ανακριβώς- χαρακτηρίσει ως «αριστερή». Στα μεγαλεία του ΠΑΣΟΚ, η πόλη μας ψήφιζε κυρίως ΠΑΣΟΚ. Κι όταν η ΝΔ ήταν να γίνει κυβέρνηση, η πόλη ψήφιζε ΝΔ. Πώς έγινε ξαφνικά «αριστερή» η Φιλαδέλφεια, ένας Μαρξ το ξέρει...
Αλλά ας μην παρεκκλίνω από το θέμα μου. Ειλικρινείς είναι αυτοί όλοι, και πρώτος ο δήμαρχος, το πιστεύω σοβαρά. Θέλουν την ΑΕΚ, αλλά δεν θέλουν την «Αγιά Σοφιά». Η αισθητική του ενός –που ποτέ δεν έχει περιγραφεί δημοσίως- τη θεωρεί «καρακιτσαριό», η αντίληψη του «θεματοφύλακα» που έχει ο άλλος τον οδηγεί σε... υποδείξεις, ενώ δεν πέρασε ούτε απέξω από καμία σχολή πολιτικών μηχανικών, όλα αυτά δίνουν έναν... θα έλεγα ευτράπελο τόνο στην όλη συζήτηση.
Τι χάνουν, όμως, όλοι αυτοί που θέλουν μια ΑΕΚ στα μέτρα τους; Χάνουν ένα αναπόσπαστο, οργανικό κομμάτι της ΑΕΚ: Ότι εκτός από «ψυχή της προσφυγιάς» η ομάδα αυτή πρόσθεσε στο DNA της την ιδιότητα της μεγάλης ομάδας. Δεν είναι «Πέρα Κλουμπ» η ΑΕΚ, ένα καθαρά προσφυγικό σωματείο της Κωνσταντινούπολης, που όμως έμεινε μικρό, να μας θυμίζει, όπως τραγουδούσε ο Νταλάρας «το βράδυ πούρχεται, τόνειρο μας παίρνει, στην Πέργαμο μας φέρνει και στον Μαρμαρά...».
Κι η Πέρα Κλουμπ, τον Δικέφαλο Αετό έχει για σήμα της. Μνήμες άσβεστες από την Πόλη της καρδιάς μας, από το Πέραν, από την ελληνικότητα του Βοσπόρου. Μνήμες...
Η ΑΕΚ γεννήθηκε από τα σπλάχνα της Πέρα Κλουμπ, αλλά την ξεπέρασε κατά πολύ. Η ΑΕΚ, πρόσθεσε στο DNA της και την ιδιότητα της μεγάλης ομάδας, κάτι που δεν κατάφερε η Πέρα Κλουμπ, που έμεινε μια μικρή ομαδούλα στους Αμπελοκήπους. Η ΑΕΚ πήρε κύπελλα, πρωταθλήματα, διακρίθηκε στην Ευρώπη, έφτασε στους 4 του ΟΥΕΦΑ στο ποδόσφαιρο και νωρίτερα κέρδισε το κύπελλο κυπελλούχων στο μπάσκετ. Με δυο λέξεις Μεγάλη Ομάδα. Έπαιξε στα ίσια τη Γιουβέντους, τη Ρεάλ Μαδρίτης, απέκλεισε τη Ντιναμό Μόσχας, μεγάλες ομάδες της Αγγλίας, της Γαλλίας, έκανε εκπλήξεις, ανατροπές, έδωσε βαθμούς πολύτιμους στα εθνικά μας χρώματα. Κι έκανε γνωστό το όνομα της Νέας Φιλαδέλφειας σε όλη την Ευρώπη.
Πώς το λένε ρε παιδί μου, Μεγάλη Ομάδα.
Την ιδιότητα της Μεγάλης Ομάδας, που πρόσθεσε η ΑΕΚ στο DNA της, αρνούνται να τη δεχτούν οι αριστεροί αντίπαλοι της ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια. Θέλουν την ΑΕΚ, να έχει μείνει μικρή και άγνωστη, όπως η Πέρα Κλουμπ. Μικρή, φτωχή, έρμη, συνήθως να χάνει, αλλά ακόμα κι έτσι, να τους θυμίζει το Δικέφαλο Αητό και την Πόλη, έτσι τη θέλουν την ΑΕΚ. Με ένα γηπεδάκι 10-15 χιλιάδων θέσεων, εμείς κι εμείς, κάτι σαν τη Ριζούπολη δηλαδή, και πολύ της είναι...
Η ΑΕΚ, όμως, δεν είναι Πέρα Κλουμπ. Είναι η ομάδα που επειδή έγινε Μεγάλη, αποδεικνύει ότι οι πρόσφυγες που ήλθαν από τη Μικρασία μπορούν να διακριθούν εντός κι εκτός Ελλάδος, σε πολλούς τομείς. Η ΑΕΚ αποδεικνύει ότι μπορούν να διακριθούν και στο μανατζάρισμα μιας μεγάλης Ευρωπαϊκής Ομάδας. Όχι μιας «αθλητικής Ψωροκώσταινας».
Αυτό στις μέρες μας σημαίνει χρήματα. Δηλαδή κεφαλαιούχοι που μπαίνουν πίσω από τις μεγάλες ομάδες κι έχουν πράγματι συμφέροντα από την καλή πορεία των ομάδων αυτών. Δεν βλέπω κάτι το κακό σε αυτό. Εάν ο αθλητισμός έπαψε να είναι μόνο ερασιτεχνικός, δεν φταίω εγώ που γράφω, ούτε εσείς που με διαβάζετε. Η ζωή εξελίσσεται, τι να κάνουμε. Ο μακαρίτης ο παππούς μου στο τσαγκαράδικο που είχε στην πλατεία Κωνσταντινουπόλεως, αγόραζε από δίπλα από τον Βύρωνα Λουκιδέλη και τον Γρηγόρη Τουρφαντόγλου (τι εμφύλιος κι αυτός...) χύμα φακές και φασόλια. Εγώ, ο εγγονός του, τα αγοράζω από το σούπερ μάρκετ συσκευασμένα, με ποιοτικές προδιαγραφές επάνω, πολύ καλύτερα και ασφαλέστερα. Κι αν υπάρξει πρόβλημα, κάνω και μια καταγγελία στον ΕΦΕΤ, ο έρμος ο παππούς μου, ο κυρ Διαμαντής, τέτοια δεν είχε.
Θέλω να πω, η ζωή εξελίσσεται. Και μια μεγάλη ομάδα θέλει χρήματα, κεφαλαιούχους που θα επενδύσουν σε αυτήν. Έτσι έγινε μεγάλη η Γιουβέντους, η Λίβερπουλ, η Πόρτο, η Μπάρτσα, η Μπάγερν. Κι η Γαλατασαράι, το ίδιο. Κι όλες οι μεγάλες ομάδες.
Αυτά, όμως, για την αριστεράντζα της Φιλαδέλφειας είναι «καπιταλιστικά, απαγορευμένα πράματα». Την ΑΕΚ τη θέλουν Πέρα Κλουμπ. Κι ο δήμαρχος το ίδιο, με τη δημοτική του ομάδα. Αδυνατούν να καταλάβουν ότι οι μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένες εταιρείες. Που κάποιοι επενδύουν, με σκοπό το κέρδος. Όπως κάνει ένας μαγαζάτορας στην πλατεία Πατριάρχου, που επενδύει και θέλει να τα βγάλει τα λεφτά που έριξε στο μαγαζί, έτσι κάνουν και οι επιχειρηματίες που επενδύουν σε ομάδες, τις κάνουν μεγάλες, και βγάζουν κι αυτοί χρήματα από την απόδοση της επένδυσης. Έτσι είναι η ζωή, ακόμα και για αυτούς που νομίζουν ότι ζούμε ακόμα εβδομήντα χρόνια πίσω, στην εποχή του παππού μου με τις χύμα φακές, και του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι.
Όσοι θέλουν την ΑΕΚ μια νέα Πέρα Κλουμπ, απλώς έχουν αποξενωθεί από το DNA της ομάδας αυτής, που στην πορεία εκτός της προσφυγιάς, ενέταξε στο «είναι» της και την ιδιότητα της μεγάλης ομάδας.
Προσωπικά αγαπώ την ΑΕΚ, αγαπώ και την Πέρα Κλουμπ. Ξέρω όμως καλά, ότι στις μέρες μας, άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Καιρός είναι να το καταλάβουν κι όσοι μπερδεύουν ακόμα τις δυο ομάδες μεταξύ τους...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Μεγάλη η ευθύνη των οπαδών της ΑΕΚ
Μη διχάζετε άλλο την πόλη κύριε δήμαρχε. Πάρτε ενωτικές πρωτοβουλίες, τώρα!
Μια ανακοίνωση του δήμου, που θα μείνει στην ιστορία
Μην το περιμένετε το γήπεδο...
Εσείς, ποια παρανομία υποστηρίζετε;