του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Για ποιο λόγο δεν εφαρμόζονται οι νόμοι στην Ελλάδα; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα μπορούσε να είναι μια 12τομη, ογκώδης εγκυκλοπαίδεια. Χιλιάδες, μυριάδες παραδείγματα αποδεικνύουν ότι το σάπιο πολιτικό κατεστημένο της μεταπολίτευσης δημιούργησε μια δαιδαλώδη, αλληλοαναιρούμενη, δυσδιάκριτη νομοθεσία, που είναι θεραπαινίδα οργανωμένων μειοψηφιών, μια πολυνομία- γόρδιο δεσμό, που αποτελεί τον καλύτερο, τον πιο προνομιακό και συγχρόνως τον πιο πολύτιμο σύμμαχο της διαφθοράς. Για την ακρίβεια παράγει διαφθορά, είναι η μαμή της.
Δείτε ένα παράδειγμα: Λέει ο νόμος (το λέω με δικά μου λόγια για να γίνω αντιληπτός): «Υπέβαλες πλήρη φάκελο με τα χαρτιά σου προς έγκριση; Το κράτος έχει τρεις μήνες να σου απαντήσει. Εάν δεν σου απαντήσει σε 90 μέρες, θεωρείται ότι έχεις το ok». Τι κάνει, λοιπόν, η πονηρή γραφειοκρατία; Στις 85 μέρες, ελάχιστο χρόνο πριν λήξει η προθεσμία, «θυμάται» ότι έχει μια απορία, και υποβάλλει μια ερώτηση στην αντίστοιχη υπηρεσία του Δημοσίου: «Στο τάδε χαρτί του φακέλου, λέει το τάδε. Διευκρινήστε, παρακαλώ, εάν εννοεί το Α ή το Β». Αμέσως, ο χρόνος των τριών μηνών, ξαναμετράει από την αρχή. Έρχεται στις 100 μέρες ο ενδιαφερόμενος και λέει, εν τη αφελεία του: «ο νόμος λέει ότι αν δεν μου απαντήσετε σε 90 μέρες, είναι σα να έχει εγκριθεί ο φάκελός μου. Πέρασαν 100 μέρες, άρα μπορώ να προχωρήσω». Η υπηρεσία χαμογελά με κατανόηση («άλλος ένας που νομίζει ότι οι νόμοι εφαρμόζονται...») και με τον ξερολισμό του ξερόλα, εξηγεί στον ατυχή πολίτη ότι στις 85 μέρες (εντός της προθεσμίας) έκανε μια ερώτηση σε άλλη δημόσια υπηρεσία, δηλαδή αντέδρασε εντός της προθεσμίας, η οποία δημόσια υπηρεσία –με τη σειρά της- έχει τρεις μήνες να απαντήσει. Και μετά κι άλλη ερώτηση και ερώτηση επί της απαντήσεως, η ελληνική γραφειοκρατία μπορεί να τραινάρει όσο θέλει την έγκριση ενός φακέλου, μιας επένδυσης, μιας προσπάθειας.
Ο δικομματισμός της μεταπολίτευσης ανέχτηκε και θέριεψε αυτό το αντιδημοκρατικό τέρας, κι η αριστερά το χρησιμοποίησε σε κάθε δυνατή περίπτωση είτε κομματικά, είτε αυτοδιοικητικά, είτε συντεχνιακά για να ματαιώσει επενδύσεις και να πορεύεται με την ψευδαίσθηση ότι έτσι «μάχεται το μεγάλο κεφάλαιο και τον καπιταλισμό». Κούνια που την κούναγε... Το τέρας, που ακολουθώντας το γράμμα του νόμου –αλλά προφανώς όχι το πνεύμα του- καθυστερεί έναν επενδυτή, του δημιουργεί προσκόμματα και καθυστερήσεις. Το παράδειγμα του μακαρίτη Κωνσταντακόπουλου, που ήθελε να φτιάξει το «Κόστα Ναυαρίνο» στη Μεσσηνία και καθυστέρησε 15 ολόκληρα χρόνια, είναι ενδεικτικό. Προσπάθησε να ξεπεράσει τα εμπόδια της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας, πίεσε, λάδωσε, απείλησε, πήρε με το καλό, κοντολογίς έκανε τα πάντα, σχεδόν, για να πάρει την πολυπόθητη έγκριση και να βάλει τα λεφτά του για να κάνει μια μεγάλη τουριστική μονάδα η οποία δίνει δουλειά σε χιλιάδες ντόπιους και φέρνει χρήματα στην Ελλάδα από λεφτάδες τουρίστες. Μια ζωή, δεκαπέντε χρόνια έδινε ο συγχωρεμένος τη μάχη με τη Λερναία Ύδρα της γραφειοκρατίας, για να βάλει τα λεφτά του. Αυτή η Ελλάδα χρεοκόπησε. Και κάποιοι πασχίζουν να κρατήσουν ακόμα ζωντανή την πολυνομία, που είναι η μαμή της διαφθοράς.
Έχουν όλα αυτά καμία σχέση με το γήπεδο της ΑΕΚ; Ασφαλώς κι έχουν! Εάν δείτε την ίδια την ανακοίνωση του δήμου, αφού χαρακτηρίζει «απαράδεκτα» τα εξώδικα, δηλαδή ένα ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ κάθε πολίτη σε μια Δημοκρατία, ξεδιάντροπα παραδέχεται (οι υπογραμμίσεις δικές μας) ότι «το μόνο που έχει δοθεί στο Δήμο είναι μια μη εγκεκριμένη προμελέτη της υπογειοποίησης των δρόμων και υψομετρικές μελέτες με παραλείψεις, τόσο τον Αύγουστο του 2014 όσο και τον περασμένο Οκτώβρη, οπότε και ο Δήμος απεύθυνε ερωτήματα στο ΥΠΕΝ και την Περιφέρεια. Μετά από 2,5 χρόνια, ο Δήμος συνεχίζει να μη γνωρίζει ποια θα είναι τα οριστικά υψόμετρα των οδών, ώστε να γνωμοδοτήσει». Ε! λοιπόν, εάν μετά όχι από 2,5 μέρες, όχι από 2,5 μήνες, αλλά μετά ΑΠΟ 2,5 ΧΡΟΝΙΑ ο δήμος «συνεχίζει να μη γνωρίζει ποια είναι τα οριστικά υψόμετρα των οδών», δυο τινά συμβαίνουν: Ή όσοι εμπλέκονται είναι παθολογικά ηλίθιοι και πρέπει επειγόντως να νοσηλευθούν (πράγμα όμως που αποκλείεται, γιατί έχουν χειριστεί άλλες υποθέσεις με αποτελεσματικότητα) ή ότι ΣΚΟΠΙΜΩΣ καθυστερούν, υποβάλλουν ερωτήματα, εξαντλούν προθεσμίες, με σκοπό ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ την πολυνομία, που όπως είπαμε είναι η μαμή της διαφθοράς, για να μη γίνει το γήπεδο.
Σκεφτείτε μια υπηρεσία στη δουλειά σας, η οποία μετά από 2,5 χρόνια δεν έχει καταφέρει να μάθει κάτι που θα έπρεπε να γνωρίζει. Πώς θα χαρακτηρίζατε όσους ανήκουν αλλά κι όσους επιβλέπουν την υπηρεσία; Αποτελεσματικούς; Γατόνια; Ανθρώπους που τιμούν το ψωμί που τρώνε; Αφήνω σε σας, τους αναγνώστες, τον χαρακτηρισμό.
Για μένα είναι πάνω από πεντακάθαρο ότι ΕΠΙΤΗΔΕΣ η δημοτική Αρχή κωλυσιεργεί, με τρόπους που ακροθιγώς περιέγραψα πιο πάνω, με σκοπό να μη γίνει το γήπεδο. Στα μάτια μου, δεν υπάρχει απολύτως καμία αμφιβολία για αυτό.
Κάθε πράξη, όμως, κι ιδιαίτερα κάθε πολιτική πράξη, εξυπηρετεί κάποια συμφέροντα. Δεν υπάρχει ουδέτερη πολιτική πράξη, χωρίς συνέπειες, χωρίς κάποιοι να ωφελούνται και κάποιοι να βλάπτονται. Και το επόμενο ερώτημα είναι ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η στάση της δημοτικής αρχής.
Η συμβατική ανάγνωση των γεγονότων, μας οδηγεί στο κοινότοπο συμπέρασμα ότι ο κ. Βασιλόπουλος και η δημοτική του ομάδα, φροντίζει για την «ησυχία» της πόλης. Από την άλλη, οι συνήγοροι του γηπέδου λένε ότι με τη στάση του ο κ. Βασιλόπουλος στερεί εργασία από εκατοντάδες πολίτες της Φιλαδέλφειας και της Χαλκηδόνας, στερεί πελάτες από τα καταστήματα της πόλης, στερεί τα οφέλη που η ΑΕΚ έχει εξαρχής δεσμευτεί να παρέχει με δικά της έξοδα στο Άλσος. Ο δήμαρχος και η ομάδα του, προτιμά την όποια βελτίωση στο Άλσος να την πληρώσουμε εμείς, από τους φόρους μας, όχι ο Μελισσανίδης.
Φυσικά, πέραν αυτών, των προφανών συμπερασμάτων, υπάρχουν και κάποια εξίσου αυτονόητα: Στον ακήρυκτο «πόλεμο» μεταξύ μεγαλοπαραγόντων του επαγγελματικού ποδοσφαίρου (Μελισσανίδης, Μαρινάκης, Σαββίδης, Αλαφούζος κλπ) το να έχει ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός κι ο ΠΑΟΚ δικό τους γήπεδο, όχι όμως η ΑΕΚ –εξαιτίας της σημερινής δημοτικής Αρχής- έχει ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ επιπτώσεις. Επιπτώσεις στον πόλεμο των «μεγάλων». Δηλαδή είτε την πόλη προφυλάσσει ο κ. Βασιλόπουλος, είτε της στερεί δουλειές κλπ, ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ οι πράξεις του παρεμβαίνουν και στις διαμάχες των «μεγάλων». Υπέρ ποιου;
Κι εδώ, επίσης δεν υπάρχει μια μόνο απάντηση: Εάν, μεν, ο Μελισσανίδης όντως θέλει να φτιάξει το γήπεδο, έχει βρει τα κεφάλαια κι έχει αποφασίσει να τα διαθέσει για το γήπεδο, τότε εκ των πραγμάτων οι πράξεις του κ. Βασιλόπουλου εξυπηρετούν τους ανταγωνιστές του: Αλαφούζο, Μαρινάκη, Σαββίδη, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Εάν, όμως, όπως λένε οι αντίπαλοι του ισχυρού άνδρα της ΑΕΚ, ο Μελισσανίδης ΔΕΝ έχει τα κονδύλια (δηλαδή όχι δεν τα ΄χει, η σωστή έκφραση είναι «δεν θέλει να τα διαθέσει για το γήπεδο») και απλώς θέλει να κερδίζει χρόνο, ώστε να κάνει τις κινήσεις του μέσα από την ΠΑΕ ΑΕΚ και τις άλλες εταιρείες συμφερόντων του που ασχολούνται με την ομάδα, χωρίς να μπει στα έξοδα για την ανέγερση του γηπέδου, τότε πραγματικά ο κύριος Δημήτρης Μελισσανίδης έχει βρει στο πρόσωπο του κυρίου Άρη Βασιλόπουλου τον ιδανικό σύμμαχο. Ο ένας, αριστερός με πατέντα, κερδίζει στο νήμα τον Γεωργαμλή εξαιτίας κυρίως μιας ΑΝΕΞΗΓΗΤΗΣ (ή μήπως όχι;...) αντισυγκέντρωσης φανατικών οπαδών της ΑΕΚ λίγα μέτρα μακρύτερα από την κεντρική ομιλία του, υπερασπίζεται την «καθαρή» από φανατικούς πόλη. Κι ο άλλος, αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας που μπορεί να αξιοποιεί και να «αυγατίζει» χρήματα του ιδίου αλλά και άλλων, παλεύει να κάνει γήπεδο αλλά.... τι κρίμα... δεν μπορεί γιατί έτυχε μπροστά του αυτός ο αριστερός δήμαρχος... Ο δήμαρχος κερδίζει με την αριστεροσύνη και ο επιχειρηματίας δεν βάζει τα κεφάλαια που δεν θέλει να βάλει!
Τι βολικό σχήμα!
Μην το περιμένετε το γήπεδο, αδέρφια. Αν είναι νάρθει, θε να ρθει. Αλλιώς, θα προσπεράσει. Στο μεταξύ, επειδή την ψήφο μας ζήτησε και θα ξαναζητήσει όχι ο Μελισσανίδης, αλλά ο Βασιλόπουλος, πρέπει να μας ξεκαθαρίσει εάν τελικά οι πράξεις του εξυπηρετούν τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των αντιπάλων του Μελισσανίδη, ή του ίδιου του Μελισσανίδη. Ελπίζουμε μέχρι τις επόμενες δημοτικές εκλογές, να έχουμε διαφωτιστεί...
Καλή Σαρακοστή να έχουμε...-
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ