Ζούμε μοναδικές στιγμές στην ωραία μας πόλη. Ο ένας βγάζει ΟΛΟΥΣ τους δημοσιογράφους διαπλεκόμενους, κι ας μπερδεύει το blog με το μπλοκ ιχνογραφίας. Ο άλλος χωρίς να ξέρει ποιος πήγε σε ποια εκδήλωση, λέει την αποτέτοια του, με την ανευθυνότητα που τον χαρακτηρίζει σε όλη του τη ζωή- μοναδική δραστηριότητά του να δοκιμάζει τα φραντζολάκια στο μαγαζί του μπαμπά, τι περιμένεις;
Έχει άποψη για τον τύπο, ο Φυσαρουφατραβατόνε. Και πετάει αποτέτοιες δεξιά κι αριστερά. Αξιωματούχος, σου λέει ο άλλος. Μέχρι και ασχέτους έβλεπε να γράφουν στην Αλήθεια, γύρευε από πού ψώνισε καπνό εκείνες τις μέρες... Κι όταν ζητήθηκε ή να αποδείξει τις αποτέτοιες που γράφει ή να πει μια "συγνώμη" έτσι, για να τιμήσει τα μπατζάκια του, την έκανε με την ουρά κάτω από τα σκέλια... Αξιοπρέπεια, να σου πετύχει...
Ζούμε μοναδικές στιγμές στην ωραία μας πόλη. Οι αξιωματούχοι κοιμούνται και ξυπνούν με τον τοπικό τύπο (δεν υπάρχει αυτή η έννοια, αλλά τι να ψάχνουμε τώρα, οι τύποι είναι αλλού...) στο στόχαστρο. Θέλουν να μην υπάρχει κριτική. Καμία κριτική. Όπως στα καθεστώτα που θαυμάζουν. Μίλησες; Χάθηκες!
Γιατί αν υπάρχει κριτική, θα αναρωτηθεί ο πολίτης που διαβάζει, πώς είναι δυνατόν να συνυπάρχουν οι ΛΑΕτζήδες που καταγγέλλουν το ΣΥΡΙΖΑ για μνημονιακή κωλοτούμπα, μαζί με τους ΣΥΡΙΖΑίους στη Δύναμη Πολιτών; Και στη μέση ο δήμαρχος ταχαμου "ανεξάρτητος" να το παίζει "διαιτητής" για να μην ξυπνήσουν τα "κορόιδα" του δήμου... Έλα ρε παιδιά κι εσείς, που δεν καταλαβαίνετε. Ξουσία να ουμ... Σήκω κάτσε ο υπάλληλος, ψαρωμένος ο μαγαζάτορας, πρώτη και δεκαπέντε στην τράπεζα ο μισθός, λίγο τόχετε; Με τα φραντζολάκια του μπαμπά, τέτοια δεν είχαμε... Τώρα είν' αλλιώς. Ξουσία... Πάνω στον ανυπεράσπιστο θα βγάλουν όλα τους τα κόμπλεξ, πολιτικά, ιδεολογικά, προσωπικά...
Κι αν την πει την αποτέτοια; τι σημασία έχει; ούτε που θα την καταλάβει αυτός, κι ας την αμόλησε... κι αν αυτός που τη λέει την αποτέτοια δεν την καταλάβει -γύρευε από πού ψωνίζει αυτό τον καιρό...- δεν πα να την καταλάβει το σύμπαν; Τι τον νοιάζει;
Τους ενημερώνω ότι ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ δεν μακροημέρευσε, από τότε που τα έβαλε με τον Τύπο. Ο πανίσχυρος Ανδρέας Παπανδρέου, μόλις πήγε να εμπλακεί με τον Τύπο, άρχισε να μετράει αντίστροφα. Το ίδιο έγινε με το Σημίτη, με τον ΓΑΠ, με το Σαμαρά. Με όλους. Λέτε ωρέ τιτάνες της πολιτικής, να είστε εσείς,η Δύναμη Πολιτών Νουφού Νουχού, η εξαίρεση; Κι όλοι αυτοί έπεσαν, όχι γιατί ο Τύπος ρίχνει ή ανεβάζει εξουσίες. Όχι! Ούτε ρίχνει, ούτε ανεβάζει εξουσίες ο Τύπος (εκτός αν υπάρχουν σκάνδαλα, τύπου Ουότεργκέιτ, οπότε τότε ναι, ο Τύπος γίνεται το μέσον της πτώσης). Το μυστικό που όλοι αυτοί οι αξιωματούχοι δεν γνωρίζουν -γιατί δεν ψήθηκαν στη ζωή, μόνο σε κομματικά κουκούλια φώλιασαν- είναι ότι Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ. Κι αν σε πάρει πρέφα ο πολίτης, αξιωματουχάκο μου, δε σε σώζουν ούτε έργα, ούτε μόστρες, ούτε βιτρίνες, ούτε ασφαλτοστρώσεις, ούτε τρενάκια, ούτε χωριουδάκια. Τότε την έχεις ΒΑΜΜΕΝΗ από τον πολίτη, που μενει μουγγός όλη την τετραετία, και ανοίγει το στόμα του στην κάλπη!
Κατά τα άλλα "κάτω τα μνημόνια" και τα λεφτά του δήμου στη διάθεση της μνημονιακής κυβέρνησης. Κι η τοπική ΛΑΕ, τουμπέκα. Η εξουσία, βλέπεις...
Ζούμε μοναδικές στιγμές στην ωραία μας πόλη...-
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: